Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. [...] w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 8 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania postanawia: odrzucić skargę.
Prezydent Miasta K. postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012 r. znak: [....] , wydanym na podstawie art. 98 § 1, art. 101 w związku z art. 123 Kodeksu postępowania administracyjnego, odmówił zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji p.n.: "Budowa do 3 budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej z garażami wbudowanymi i podziemnymi oraz do 10 budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami wbudowanymi i podziemnymi na działce nr [....] oraz części działek nr [....], [....] obr. [....] wraz z infrastrukturą techniczną na działce nr [....] oraz części działek nr [....] i [....] obr. [....] oraz zjazdem z działki nr [....] na działki nr [....] iu [....] obr. [....] przy ul. [....] w K".
W uzasadnieniu Prezydent wskazał, że w dniu 20 stycznia 2012 r. wpłynął wniosek Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. [....] o zawieszenie ww. postępowania o ustalenie warunków zabudowy z uwagi na to, że konieczne jest ustalenie prawidłowego kręgu stron tego postępowania. Prezydent stwierdził, że nie zachodziła przesłanka uzasadniająca zawieszenie postępowania na podstawie art. 98 § 1 kpa, ponieważ wniosek o zawieszenie postępowania nie pochodził od strony na wniosek której postępowanie zostało wszczęte. Ponadto Prezydent wyjaśnił, że zawieszenie z urzędu postępowania na podstawie określonej w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie było możliwe, gdyż wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji złożony został 7 lipca 2010r., a zatem od tej daty minęło już niewątpliwie ponad dziewięć miesięcy.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła Wspólnota Mieszkaniowa przy ulicy [....] w K. , zarzucając naruszenie art. 97 § 1 pkt 4, art. 107 § 3, art. 7, art. 8, art. 11 i art. 80 kpa. Zdaniem żalącej się organ I instancji powinien był dokonać merytorycznej oceny tego, czy właściciel nieruchomości oznaczonej jako działka nr [....] , obr. [....] posiada interes prawny w sprawie o ustalenie warunków zabudowy dla ww. zamierzenia inwestycyjnego. Ponadto organ I instancji niewłaściwie powołał się na art. 62 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postanowieniem z dnia 8 listopada 2012 r. znak: [....] , wydanym na podstawie art. 98 § 1, art. 97 § 1 pkt 4, a także art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 kpa, utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
Kolegium wskazało, że organ I instancji nie odniósł się do podniesionej we wniosku Wspólnoty Mieszkaniowej okoliczności zaistnienia w sprawie zagadnienia wstępnego, lecz, zdaniem Kolegium, nie stanowiło to podstawy do uchylenia postanowienia organu I instancji, ponieważ podniesiona we wniosku o zawieszenie postępowania okoliczność związana z koniecznością ustalenia, czy właściciel nieruchomości oznaczonej jako działka nr [....] obr. [....] posiada interes prawny w sprawie o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego nie jest zagadnieniem wstępnym, o którym mowa w art. 97 § 1 pkt 4 kpa. Kolegium podkreśliło, że zagadnienia wstępne dotyczą kwestii, których rozstrzygnięcie nie mieści się w kompetencji organu prowadzącego postępowanie w sprawie. Natomiast krąg podmiotów mających przymiot strony w sprawie określany jest przez organ prowadzący postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy. Zatem ustalenia w tym zakresie nie są podejmowane przez inny organ lub sąd i nie mogą stanowić przesłanki obligatoryjnego zawieszenia postępowania. W ocenie Kolegium także powołanie przez organ I instancji art. 62 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie stanowiło podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia, ponieważ organ I instancji nie połączył przesłanek zawieszenia, o których mowa w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z przesłankami zawieszenia postępowania wskazanymi w przepisach art. 97 i 98 kpa.