Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, , po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania rozgraniczeniowego postanawia: I. odrzucić skargi; II. zwrócić skarżącej H. D. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi; III. zwrócić skarżącym H. Ś. i K. Ś. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie zawieszenia postępowania rozgraniczeniowego do czasu uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 kpa, uchyliło w całości zaskarżone postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu Kolegium podało, że wniesienie zażalenia na postanowienie o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego nie jest zagadnieniem wstępnym w niniejszej sprawie. Wynik rozpatrzenia wniesionych na to postanowienie zażaleń, które są niezaskarżalne, nie powoduje powstania stanu niepewności, co do losów postępowania rozgraniczeniowego.
Skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na opisane wyżej postanowienie wnieśli [...]. Skargi te zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.
W odpowiedzi na skargi organ odwoławczy wniósł o ich oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargi podlegają odrzuceniu.
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, uchylające postanowienie organu I instancji o zawieszeniu postępowania rozgraniczeniowego. Organ odwoławczy, orzekając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 kpa rozstrzygnął sprawę (kwestię zagadnienia wstępnego) merytorycznie, orzekając o braku podstaw do zawieszenia postępowania z urzędu ze względu na brak występowania zagadnienia wstępnego. Uchylenie postanowienia organu I instancji i stwierdzenie braku podstaw do zawieszenia postępowania jest równoznaczne z odmową zawieszenia postępowania.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r., poz. 1369 ze zm.) dalej "p.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (pkt 2) i postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu (pkt 3);
Z kolei art. 101 § 3 kpa stanowi, że na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie.
Ten ostatni przepis należy odczytywać w ten sposób, że zażalenie przysługuje wyłącznie na postanowienie o zawieszeniu postępowania ("w sprawie zawieszenia postępowania") oraz na postanowienie o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania ("w sprawie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania"). Skoro w analizowanym przepisie posłużono się zwrotem "w sprawie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania", przez który ustawodawca rozumie jedynie postanowienia negatywne, to nie ma podstaw, aby w stosunku do postanowień "w sprawie zawieszenia postępowania" dokonywać wykładni rozszerzającej ten zwrot, zamiast ograniczać go wyłącznie do postanowień o zawieszeniu postępowania. Za taką interpretacją art. 101 § 3 kpa przemawia również wykładnia celowościowa i systemowa tego przepisu. Istotą nowelizacji art. 101 § 3 kpa było bowiem pozostawienie środka zaskarżenia na postanowienia tamujące postępowanie administracyjne i jednocześnie wyłączenie możliwości zaskarżania postanowień, które nie wstrzymują biegu postępowania administracyjnego, a więc na postanowienia o odmowie zawieszenia oraz o podjęciu zawieszonego postępowania administracyjnego. Strona niezadowolona ze wskazanych rozstrzygnięć nie zostaje pozbawiona jednak możliwości ich kontroli, gdyż - na podstawie art. 142 kpa - może je kwestionować w odwołaniu od decyzji i ewentualnie w skardze do sądu administracyjnego na decyzję organu II instancji.
Mając powyższe na uwadze należy podkreślić, że w niniejszej sprawie przedmiotem skargi do sądu administracyjnego jest postanowienie organu odwoławczego uchylające postanowienie organu I instancji o zawieszeniu postępowania. Jest to zatem rozstrzygnięcie, którego skutkiem jest odmowa zawieszenia postępowania. Powyższe z kolei oznacza, że skarga do sądu administracyjnego, na takie postanowienie nie jest dopuszczalna, skoro art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a. uzależnia dopuszczalność skargi od tego, czy na wydane w toku postępowania administracyjnego postanowienie służy zażalenie. Jak wyżej zaś wskazano, postanowienie skutkujące odmową zawieszenia, nie jest zaskarżalne w toku instancji. Stanowisko, że na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania wydane przez organ wyższego stopnia, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, jest już ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. w postanowienia: NSA z 25 czerwca 2014 r. sygn. akt II OSK 172/13, z 23 maja 2013 r., II OSK 1617/12, z 22 maja 2015 r., II OSK 1272/15, II SA/Ke 450/17 dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl).
W konsekwencji, niedopuszczalne było rozpoznanie skargi na postanowienie organu odwoławczego uchylające postanowienie organu I instancji w zakresie zawieszenia postępowania.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. odrzucił skargi. O zwrocie uiszczonych wpisów od skarg Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.