Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej
Sentencja

Dnia 19 maja 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym sędzia NSA Zdzisław Kostka po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. W. na postanowienie Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 11 czerwca 2003 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej postanawia: 1/ podjąć postępowanie w sprawie, 2/ odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, działając jako organ egzekucyjny, wszczął przeciwko skarżącej K. W. egzekucję należności pieniężnej z tytułu opłat za użytkowanie kwatery na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 6 maja 2003 r. wystawionego przez Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej (wierzyciela). Skarżąca w piśmie z dnia 18 maja 2003 r. zakwestionowała istnienie egzekwowanej należności. Twierdziła bowiem, że z tytułu opłat za kwaterę ma nadpłatę. Pismo to zostało przez organ egzekucyjny uznane za zarzuty. W związku z tym organ egzekucyjny pismem z dnia 22 maja 2003 r. zwrócił się do wierzyciela (Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej) o przedstawienie stanowiska w trybie art. 34 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Wierzyciel postanowieniem z dnia 27 maja 2003 r. nr [...] uznał zarzuty za bezzasadne.

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2003 r. nr [...] Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, powołując się na postanowienie wierzyciela z dnia 27 mają 2003 r., uznał zarzuty skarżącej za nieuzasadnione i utrzymał w mocy dokonane czynności egzekucyjne. Jako podstawę prawną postanowienia organ egzekucyjny powołał art. 34 § 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz art. 123 § 1 i art. 105 § 2 k.p.a. Pouczając o środkach zaskarżenia organ administracji stwierdził, że postanowienie jest ostateczne i służy na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Stosując się do tego pouczenia skarżąca wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2003 r. Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej uchylił swoje postanowienie z dnia 11 czerwca 2003 r. Postanowienie to również zostało przez skarżącą zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Rozpoznając tą ostatnią skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 marca 2004 r. (w sprawie o sygn. akt 3 II SA/Gd 1002/03) stwierdził nieważność postanowienia z dnia 26 czerwca 2003 r.

W tych okolicznościach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 17 marca 2004 r. zawiesił postępowanie w sprawie ze skargi skarżącej na postanowienie z dnia 11 czerwca 2003 r. stwierdzając, że postanowienie to nie istnieje, zaś jego byt zależy od uprawomocnienia się wyroku z dnia 17 marca 2004 r.

Wyrok z dnia 17 marca 2004 r. uprawomocnił się w dniu 26 kwietnia 2004 r., gdyż żadna ze stron nie wywiodła od niego skargi kasacyjnej.

Uprawomocnienie wyroku z dnia 17 marca 2004 r. spowodowało, że aktualna stała się potrzeba rozpoznania skargi K. W. na postanowienie z dnia 11 czerwca 2003 r., gdyż postanowienie to, po stwierdzeniu nieważności postanowienia, którym je uchylono, nadal obowiązuje. Z tego powodu, zgodnie z art. 128 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270), należało podjąć zawieszone postępowanie.

Strona 1/2