Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. F. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jej skargi na postanowienie Wojewody z dnia 10 lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości postanawia: przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Pismem z dnia 6 września 2008 r., a następnie z dnia 24 stycznia 2009 r. A. F. wniosła o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Uzasadniając swój wniosek skarżąca podała, że jest osobą samotną, w podeszłym wieku, schorowaną, nie posiadającą oszczędności, utrzymującą się z emerytury po mężu w wysokości 845 zł netto. Ponadto jest właścicielką domu o powierzchni 80 m- oraz mieszkania o powierzchni 65 m- - innego majątku nie posiada.
Zarządzeniem z dnia 5 lutego 2009 r. A. F. wezwana została do przedłożenia szeregu dokumentów źródłowych w celu oceny jej sytuacji materialnej.
Postanowieniem z dnia 9 marca 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa pomocy, wyjaśniając, że w związku z brakiem żądanych dokumentów nie możliwym było ustalenie, czy skarżąca spełniła ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie przez nią wnioskowanym.
W dniu 26 marca 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynął sprzeciw od powyższego postanowienia. W uzasadnieniu skarżąca wyjaśniła, że nie może przysłać żądanych dokumentów, ponieważ nie posiada konta bankowego. Ponadto dodała, że mieszka wspólnie z córką, nie korzysta z pomocy społecznej, nie posiada także zarejestrowanego pojazdu mechanicznego. Na zakup leków wydaje około 200-250 zł miesięcznie.
Pismem z dnia 9 kwietnia 2009 r. A. F. została wezwana przez Sąd do jednoznacznego oświadczenia dotyczącego posiadanych nieruchomości poprzez wyjaśnienie czy jest ona właścicielką parterowego budynku mieszkalnego o powierzchni 75 m- i działki o powierzchni 1900 m-, jak podała w oświadczeniu z dnia 6 września 2008 r., czy też jej własność stanowi dom o powierzchni 80 m- i mieszkanie o powierzchni 65 m-, jak podała w oświadczeniu z dnia 24 stycznia 2009 r. Sąd zwrócił się również o sprecyzowanie, czy skarżąca mieszka razem z córką, jak podała w sprzeciwie z dnia 23 marca 2009 r., czy też sama prowadzi gospodarstwo domowe, jak podała w oświadczeniu z dnia 6 września 2008 r. i 24 stycznia 2009 r.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie A. F. wyjaśniła, że jest właścicielką wyłącznie parterowego budynku mieszkalnego o powierzchni 80 m-, działki o powierzchni 1900 m- oraz pomieszczenia gospodarczego na opał o niewielkich rozmiarach. Ponadto wskazała, że sama prowadzi gospodarstwo domowe. Córka nie mieszka z nią, a jedynie przychodzi od czasu do czasu odwiedzić skarżącą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 245 w związku z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym stronie na jej wniosek. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Powołując się na powyższe przepisy oraz mając na względzie stan faktyczny sprawy należy stwierdzić, że w związku ze złą sytuacją materialną A. F., uzasadnionym stało się przyznanie wnioskodawczyni prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sadowych oraz ustanowienie adwokata.
Skarżąca jest osobą ubogą, prowadzącą samodzielnie gospodarstwo domowe, utrzymującą się z emerytury po mężu w wysokości 845 zł netto, jest właścicielką parterowego budynku mieszkalnego o powierzchni 80 m-, działki o powierzchni 1900 m- oraz pomieszczenia gospodarczego na opał o niewielkich rozmiarach, nie posiada żadnych oszczędności, ani żadnego dodatkowego źródła dochodu, ponosi jednocześnie koszty na bieżące opłaty, media, żywność. Ponadto A. F. jako osoba starsza i schorowana przeznacza znaczącą część swojej emerytury na lekarstwa.
Mając na względzie przedstawione okoliczności Sąd uznał, że skarżąca wykazała, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Tym samym zostały spełnione ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.