Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Referendarz sądowy Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego . z dnia 14 listopada 2007r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu oraz przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie opłaty adiacenckiej postanawia odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy
Wnioskiem z dnia 19 marca 2008r. M.M. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Z zawartych we wniosku danych wynika, że skarżący samotnie wychowuje troje nieletnich dzieci. Posiada środki pieniężne gdzie około 60 tys. zł, które otrzymał ze sprzedaży działki są ulokowane na koncie w formie akcji, ponieważ stanowią zabezpieczenie roszczeń Gminy C. tytułem opłaty adiacenckiej i renty planistycznej. Posiada zadłużenie w banku na kwotę około 12 tys. zł oraz zobowiązania względem rodziny na kwotę ok. 10 tys. zł. Dzieci ( Marta lat 18, Mateusz 17 lat i Michał lat 14) otrzymują rentę rodzinną około 500 zł oraz świadczenia rodzinne w kwocie około 750 zł, skarżący uprawniony jest do renty w kwocie około 400 zł miesięcznie. Oświadczenie o stanie majątkowym wnioskodawcy wskazuje, że posiada dom o pow. 200 m2, 10 ha gruntów rolnych które wydzierżawił na 10 lat za opłacanie podatku i utrzymanie budynków w należytym stanie. Posiada oszczędności ulokowane w akcjach na kwotę 60 tys. zł. Innego majątku nie posiada. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, iż pomimo, iż kwota wpisu nie jest wygórowana to wnosi o zwolnienie go z ponoszenia kosztów, gdyż ziemi musiał wyzbyć się z biedy.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zatem, rzeczą wnioskodawcy, jako zainteresowanego, jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym, to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę wykazane.
W niniejszej sprawie uznać należy, że skarżący nie wykazał, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Mimo niewysokich bieżących dochodów skarżący posiada znaczne zasoby pieniężne. Konieczność uregulowania zobowiązań finansowych wobec Gminy z posiadanych środków nie uzasadnia niemożności poniesienia przez skarżącego kosztów sądowych w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu, sytuacja majątkowa skarżącego jest na tyle dobra, iż jest on w stanie, choćby z posiadanych oszczędności, ponieść koszty postępowania w niniejszej sprawie. Mając na uwadze, iż wysokość wpisu w niniejszej sprawie wynosi 100 zł. Skoro zatem skarżący posiada środki finansowe, które może przeznaczyć na prowadzenie własnych spraw przed sądem uznać należy, że okoliczności te nie pozwalają na przyjęcie, że skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów niniejszego postępowania.
Z tych względów Sąd na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.