Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku Wydziału II: Barbara Romanczuk, po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych sprawy ze skargi J. R. na decyzję Prokuratora Apelacyjnego w B. z dnia [...] grudnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o udostępnienie akt p o s t a n a w i a odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
J. R. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych podając, iż ma na utrzymaniu współmałżonkę E. L. - R., nie posiada majątku, w tym zgromadzonych oszczędności. Skarżący oraz jego współmałżonka przebywają obecnie w zakładach karnych. Wnioskodawca jest inwalidą I grupy otrzymuje rentę i dodatek pielęgnacyjny w łącznej wysokości 980 zł, z której komornik potrąca należności. De facto skarżący dostaje 400 zł miesięcznie. E. L. - R. nie posiada źródeł dochodu. Otrzymywane pieniądze J. R. przeznacza na swoje potrzeby, które nie jest mu w stanie zagwarantować administracja więzienna. J. R. jest osobą schorowaną i posiadającą zadłużenie w bankach i instytucjach na kwotę około 800.000 (k. 277-278).
Zgodnie z treścią art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz. U. z 2016 r. poz. 780, j.t.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W tym miejscu należy wskazać, iż na obecnym etapie postępowania koszty sądowe w sprawie niniejszej ograniczają się do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 90 zł (k. 260). W obrocie prawnym funkcjonuje prawomocne postanowienie tut. Sądu z dnia 29 sierpnia 2014 r. odmawiające przyznania J. R. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, ale postanowieniem z dnia 25 marca 2014 r. przyznano mu prawo pomocy w zakresie ustawienia adwokata. W analizowanym obecnie stanie faktycznym wnioskodawca nie wykazał żadnych nowych okoliczności, pozwalających na pozytywne rozpatrzenie wniosku, bowiem wcześniej też posiadał zadłużenie.
W złożonym oświadczeniu J. R. odbywający karę pozbawienia wolności wykazał, iż obecnie przebywa w Areszcie Śledczym w E. Wnioskodawca otrzymuje rentę inwalidzką wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym w wysokości 980 zł miesięcznie (po dokonanych potrąceniach komorniczych zostaje mu kwota 400 zł). Świadczenie to jest przeznaczone na jego potrzeby, których nie jest mu w stanie zagwarantować administracja więzienna. Skarżący jest osobą schorowaną (inwalida I grupy) i posiadającą zadłużenie.
W tym miejscu należy, zatem skonstatować, iż J. R. będąc osadzonym w zakładzie karnym, osiąga miesięczny dochód (suma, jaką ma do dyspozycji po dokonanych potrąceniach to 400 zł). Kwota ta powinna zostać w części przeznaczona na pokrycie kosztów sądowych w sprawie niniejszej, zwłaszcza, że te na obecnym etapie postępowania ograniczają się do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 90 zł. Okoliczność natomiast posiadania zadłużenia - wskazanego przez skarżącego - nie wpływa na istotę niniejszego rozstrzygnięcia, bowiem Komornik sądowy nie może pozbawić stronę wszystkich środków i musi być zapewnione minimum egzystencjonale.
Z przyczyn wskazanych powyżej, na podstawie art. 245 § 3 w zw.
z art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.