Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 sierpnia 2014 r. sprzeciwu pełnomocnika skarżącego wobec postanowienia referendarza sądowego z dnia 22 lipca 2014 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Prokuratora Apelacyjnego w B. z dnia [...] grudnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o udostępnienie akt postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
J. R. (zwany też Wnioskodawcą, Skarżącym) wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w kwocie 200 zł. Podał, że ma na utrzymaniu współmałżonkę E. L.- R., która nie posiada źródeł dochodów, ani majątku (w tym zgromadzonych oszczędności). Obecnie przebywa w zakładzie karnym. Wnioskodawca wskazał, że jest inwalidą I grupy, otrzymuje rentę i dodatek pielęgnacyjny w łącznej wysokości 850 zł miesięcznie, z której potrącane są należności komornicze w wysokości 200 zł miesięcznie. Wnioskodawca nie posiada majątku, a obecnie przebywa w areszcie śledczym. Otrzymywane pieniądze J. R. przeznacza na zakup specjalnego wyżywienia (wymagana dieta lecznicza), którego nie jest mu w stanie zagwarantować administracja więzienna. Wnioskodawca jest osobą schorowaną, uzależnioną od pomocy osób trzecich w zakresie codziennej egzystencji (k. 131 i k.162-163).
Postanowieniem z dnia 22 lipca 2014 r. referendarz sądowy tut. sądu odmówił Wnioskodawcy przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Na ww. postanowienie referendarza sądowego pełnomocnik Wnioskodawcy złożył dnia 1 sierpnia 2014 r. sprzeciw. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 246 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez odmowę przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w kwocie 200 zł, podczas gdy z zebranego materiału dowodowego wynika, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Argumentując swoje stanowisko pełnomocnik podniósł, że skarżący cały dochód przeznacza na zaspokojenie w pełni uzasadnionych potrzeb. Zaznaczył, że nie sposób przyjąć, by ww. przedłożył koszty związane z wytoczeniem sprawy przed sądem administracyjnym nad podstawowe potrzeby związane z poważnym stanem jego zdrowia. Pełnomocnik przywołał postanowienie NSA w Warszawie z dnia 30 lipca 2009 r. sygn. akt I OZ 753/2009. Dodał również, że kwota renty inwalidzkiej, przy uwzględnieniu zajęcia komorniczego, nie pozwala skarżącemu na poczynienie żadnych oszczędności, a czynione przez ww. wydatki są niezbędne dla jego utrzymania. Pełnomocnik wskazał, że z dołączonej do akt sprawy dokumentacji lekarskiej wynika, że Skarżący jest osobą schorowaną. Z ww. względów strona skarżąca dla zapewnienia prawidłowej opieki zdrowotnej i odpowiednio zbilansowanej diety musi czynić stosowne wydatki ze swojego budżetu. Ponadto pełnomocnik podniósł, że kwota 200 zł w odniesieniu do Skarżącego jest kwotą znaczną, gdyż stanowi 1/3 osiąganego przez niego dochodu. Stad też, w ocenie wnoszącego sprzeciw, zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy powinna być rozpatrywana w dwóch aspektach- z uwzględnieniem z jednej strony wysokości obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, z drugiej strony jej możliwości finansowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Wniesienie sprzeciwu zgodnie z przepisem art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia