Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym z urzędu w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2013 r. znak [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe w sprawie. ,
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. SKO w S. utrzymało w mocy decyzję Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] lipca 2013 r. odmawiającą przyznania Pani W. B. specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad B. K.
Skargę na decyzję SKO złożyła do sądu administracyjnego Pani W. B. Organ wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie sądowe podlega zawieszeniu.
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Koniecznym warunkiem zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na wskazanej podstawie jest sytuacja, gdy w postępowaniu wyłoniło się zagadnienie prawne (prejudykat) pozostające w związku przyczynowym z wynikiem rozpoznawanej sprawy i mające wpływ na jego treść, którego sąd nie jest w stanie rozstrzygnąć we własnym zakresie, jako że rozstrzyga o nim inny organ lub sąd. Taka sytuacja ma miejsce w sprawie niniejszej.
Podstawą prawną zaskarżonych decyzji były m.in. przepisy art. 16 "a" ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 Nr 139, poz. 992 z późn. zm.), powoływanej dalej jako u.ś.r. Organy odmówiły przyznania skarżącej specjalnego zasiłku opiekuńczego ze względu na niewykazanie przez nią rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej powodowanej koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną (niewykazanie przesłanki z art. 16 "a" ust. 1 u.ś.r.). SKO ustaliło, że skarżąca była zatrudniona w okresie od [...] lipca 1993 r. do [...] stycznia 1994 r., kiedy to stosunek pracy wygasł. Od 1[...] listopada 1995 r. do [...] września 2012 r. była ona zarejestrowana w PUP w S. jako osoba bezrobotna. We wrześniu 2012 r. wnioskowała o świadczenie pielęgnacyjne i otrzymała je na czas nieokreślony.
Wskazać trzeba, że została zakwestionowana konstytucyjność przepisów będących podstawą prawną zaskarżonej decyzji, bowiem postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. WSA w Poznaniu wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym o następującej treści: "Czy art. 16 "a" ust. 1 u.ś.r., w zakresie w jakim pomija wśród uprawnionych do uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny i które nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby, w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, jest zgodny z: art. 2, art. 18, art. 32 ust. 1, art. 71 Konstytucji RP.
Zdaniem Sądu istnieje zależność wyniku niniejszej sprawy od rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny wskazanego wyżej zagadnienia przedstawionego przez WSA w Poznaniu. Stwierdzenie bowiem przez Trybunał niezgodności art. 16 "a" ust. 1 u.ś.r. z Konstytucją RP w zakresie objętym pytaniem prawnym zdezaktualizuje argument SKO o braku prawa skarżącej do specjalnego zasiłku opiekuńczego z uwagi na niezrezygnowanie z zatrudnienia. Spowoduje tym samym konieczność uchylenia zaskarżonej decyzji celem ponownej oceny przez organ wniosku o przyznanie świadczenia, tym razem pod kątem spełnienia pominiętej przez ustawodawcę przesłanki niepodejmowania zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, której to przesłanki organy nie oceniały.
Dostrzegając zatem zależność wyniku niniejszego postępowania od treści orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wydanego na skutek zadanego pytania prawnego sąd stwierdził konieczność zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądem administracyjnym do czasu wydania przez Trybunał przedmiotowego orzeczenia.