Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Rz 459/13 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi W. N. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Krośnie z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 459/13, wydanym przez referendarza sądowego, odmówiono K.C. przyznania prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W zakreślonym terminie do wniesienia środka zaskarżenia K. C. złożył sprzeciw. Zawnioskował o uchylenie postanowienia w całości i ustanowienie pełnomocnika z urzędu oraz zwolnienie z kosztów opłaty sądowej. Podniósł, że błędnie rozpoznano stan formalno-prawny i materialny. Wyjaśnił, że zgodnie z rozliczeniem zakładu w urzędzie skarbowym za 2014 r. zakład nie przynosił dochodu, zaś koszty utrzymania miesięcznego pochodzą z gospodarstwa rolnego. Częściowe wpłaty dokonywane w różnych sądowoadministracyjnych sprawach pochodzą z oszczędności dokonywanych w comiesięcznych wydatkach. Raz jeszcze podkreślił, że jedynym źródłem utrzymania miesięcznego jego i jego żony jest pochodząca z gospodarstwa rolnego kwota 560 zł. Wniosek o ustanowienia pełnomocnika uzasadnił brakiem posiadania wykształcenia prawniczego i brakiem "dostatecznej praktyki procesowej".
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odmówił K. C. przyznania prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że wnioskodawca K.C. wraz z żoną M. C. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Jedynym źródłem ich utrzymania jest dochód z gospodarstwa rolnego w kwocie [...] zł ([...] zł na osobę). Natomiast posiadany Zakład [...] nie przynosi dochodu. Na majątek wyżej wymienionych składa się dom o powierzchni [...]m2 (przy czym jego połowę zajmuje córka wraz z rodziną, która prowadzi odrębne gospodarstwo domowe), nieruchomość rolna o powierzchni [...] ha oraz Zakład [...]. Wnioskodawca podkreślił, że nie posiada jakichkolwiek oszczędności, udziałów ani obligacji, jak też żadnych wartościowych przedmiotów. Niemniej jednak nie podał jakie niezbędne comiesięczne wydatki ponosi na utrzymanie dwóch osób. Nie wskazał sposobu zagospodarowania posiadanej nieruchomości rolnej, sposobu obliczenia deklarowanego z niej dochodu. Nie przedstawił kserokopii zeznań podatkowych, nie oświadczył czy wraz z żoną posiada jakiekolwiek rachunki bankowe.
Sąd uznał, że przedstawione informacje nie potwierdzają spełnienia przesłanki warunkującej przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie, a sam wnioskodawca nie wykazał w sposób przekonywujący i wiarygodny, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wątpliwości Sądu budzą przedstawione dane o wysokości uzyskiwanych dochodów. Wnioskodawca oświadcza, że osiąga niewielki dochód z prowadzonego gospodarstwa. W ocenie Sądu brak w aktualnych czasach obiektywnych możliwości pokrycia z tak niskich dochodów wszystkich niezbędnych wydatków związanych z zaspokojeniem koniecznych potrzeb życiowych (nawet w ich podstawowym zakresie) i jednocześnie niekorzystania z instytucji pomocy społecznej czy też dopłat do produkcji rolnej. Sąd zauważył, że wnioskodawca w przedmiotowej sprawie kilkakrotnie występował o przyznanie prawa pomocy. W ramach tego postępowania wzywany był do złożenia dodatkowego oświadczenia czy przedstawienia dodatkowych dokumentów źródłowych. Z obowiązku tego nie wywiązał się w należyty sposób, co także stanowiło podstawę do odmowy przyznania mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.