Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2015 r., sygn. akt VII SA/WA 1596/14 o odmowie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 stycznia 2015 r., sygn. akt VII SA/WA 1596/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M. P. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.).
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I wskazał, że M. P. po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi złożył na urzędowym formularzu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Z treści złożonego na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych wynika, iż skarżący w związku z tymczasowym aresztowaniem od dnia 30 sierpnia 2012 r. nie uzyskuje żadnych dochodów. Skarżący oświadczył, że cały jego majątek został zabezpieczony przez Prokuraturę Okręgową w Łodzi, skarżący nie ma możliwości dysponowania tym majątkiem. M. P. wskazał też, że jego żona również została tymczasowo aresztowana, cały jej majątek także został zabezpieczony przez Prokuraturę. Do swego majątku skarżący zaliczył: mieszkanie w stanie surowym o powierzchni 64 m2 w Pruszczu Gdańskim, zespół dworsko-folwarczny w R. (ok. 13 ha), środki finansowe w kwocie ok. 230.000 zł oraz zegarek o wartości ok. 35.000 zł.
Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2014 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił przyznania M. P. prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Na to orzeczenie został skutecznie (w zakreślonym terminie) złożony sprzeciw. W sprzeciwie M. P. wskazał, że "ustalenia Sądu, w oparciu o które odmówiono przyznania prawa pomocy, nie są zgodne ze stanem faktycznym. Od lutego 2013 r. od dnia złożenia oświadczenia minęły prawie dwa lata, a samo postępowanie Prokuratury Okręgowej w Łodzi w tym czasie co najmniej 8 razy zmieniało postawione zarzuty M. P. [...] Ponadto biegli powołani w postępowaniu stwierdzili, że kwota 26.888.055,95 PLN nie została wypłacona podejrzanym w całości, a jedynie w części, a szkoda którą ponieśli pokrzywdzeni nie jest jednoznaczna z uzyskanymi korzyściami przez M. i K. P. - te szacuje się jedynie wraz z wynagrodzeniem na kwotę ok. 10.000.000 PLN. Z uzyskanego wynagrodzenia strony nabyły m.in. nieruchomości i ruchomości, które zostały wykazane w oświadczeniu jedynie co do majątku M. .P. K. P. będąc żoną M. P. pozostawała z nim w rozdzielności majątkowej. Prokuratura prowadziła wiele czynności procesowych w celu ujawnienia majątku podejrzanych i na chwilę obecną w innych sprawach informuje, że zabezpieczyła cały majątek podejrzanych. Sąd w tej kwestii nie zwrócił się do Prokuratury o wydanie informacji, o co wnosił skarżący".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że biorąc pod uwagę sytuację majątkową M. P. wynikającą z wniosku i dodatkowych dokumentów nadesłanych przy piśmie z dnia 27 października 2014 r. uznać należy, iż nie jest uzasadnione przychylenie się do żądania o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Skarżący nie wykazał w sposób nie budzący wątpliwości, iż znajduje się w sytuacji materialnej, która uprawniałaby do skorzystania z instytucji prawa pomocy. Okoliczności wynikające ze złożonego wniosku nie mogą budzić wątpliwości, a jeżeli takie występują, nie mogą być interpretowane na korzyść strony.