Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Krystyna Borkowska po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. i H. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 22 listopada 2004r. sygn. akt II SA/Wr 2817/02 o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 14 sierpnia 2002r. Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia: - oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 22 listopada 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił wniosek H. i H. S. o przywrócenie terminu do złożenia skargi. We wniosku o przywrócenie terminu skarżący podali m.in., że nie byli świadomi, że otrzymali niekorzystną decyzję.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że podane przez skarżących przyczyny opóźnienia nie odnoszą się do ustawowych przesłanek przywrócenia terminu, natomiast w aktach znajduje się zwrotne poświadczenie odbioru, z którego bezspornie wynika, że zaskarżona decyzja została skutecznie im doręczona w dniu 16 sierpnia 2002r.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący podnieśli, że zaskarżona decyzja została im doręczona jako załącznik do odpowiedzi na skargę złożoną w innej sprawie. Ponadto wpływ na uchybienie terminu do wniesienia skargi miała okoliczność stałej opieki sprawowanej przez skarżących nad chorą matką w podeszłym wieku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd postanowi na wniosek strony przywrócenie terminu, jeżeli nie dokonała ona w terminie czynności procesowej bez swojej winy. Strona powinna we wniosku uprawdopodobnić, że uchybienie terminu zaszło z przyczyn przez nią niezawinionych (art. 87 § 2 ww. ustawy).
W niniejszej sprawie Sąd I instancji prawidłowo oddalił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi, a zawarta w uzasadnieniu postanowienia argumentacja zasługuje na aprobatę. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uchybienie terminu do wniesienia skargi powstało bowiem z przyczyn, które nie sposób uznać za niezawinione. O braku winy w uchybieniu terminu można twierdzić wówczas, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002r., sygn. akt V SA 793/02, publ. Monitor Prawn. z 2002r. Nr 23, poz. 1059). W rozpoznawanej sprawie strona nie dochowała natomiast nawet zwykłej staranności w prowadzeniu swojej sprawy przed sądem, skoro nie zapoznała się z treścią prawidłowo doręczonej decyzji, a skargę na nią złożyła niemal trzy miesiące po terminie.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.