Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 września 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1700/17 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia odwołania postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącej Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w W. wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że we wniosku o wstrzymanie skarżąca wskazała, że wykonanie zaskarżonego postanowienia spowoduje niebezpieczeństwo wykonania decyzji I instancji tzn. zainstalowania skrzynek lęgowych pod gzymsem wszystkich ścian budynku przy ul. [...] w linii ponad poziomem zamkniętych otworów wentylacyjnych. Zdaniem jednak Sądu, zaskarżone postanowienie objęte wnioskiem o wstrzymanie jest rozstrzygnięciem stricte procesowym, nie wymagającym, a wręcz nie nadającym się do wykonania. Nie kwalifikuje się do wykonania akt administracyjny rozstrzygający określone kwestie proceduralne w toku postępowania administracyjnego, a więc nieprzyznający uprawnień i nie nakładający obowiązków, które wymagałyby wykonania. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony. Tym samym nie zachodzą żadne okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Z tych też przyczyn, Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 a contrario ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) orzekł jak na wstępie.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła Spółdzielnia Mieszkaniowa [...] w W., wnosząc o jego zmianę i wstrzymanie wykonania postanowienia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska oraz poprzedzającej go decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia [...] lutego 2017 r. W zażaleniu skarżąca podkreśliła, że dokonała termomodernizacj budynków na koszt 700 tysięcy złotych z funduszu remontowego opłacanego przez 10 lat. Tyle samo trwałby okres zbierania funduszy na naprawę fasady budynku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zauważyć należy, iż z konstrukcji powyższego przepisu wynika, iż postępowanie w sprawie udzielenia stronie skarżącej ochrony tymczasowej dotyczy, co do zasady, możliwości wstrzymania zaskarżonego do sądu aktu, chociaż nie wyklucza to możliwości wstrzymania również i innych aktów wydanych w granicach tej samej sprawy. W pierwszej kolejności jednak przedmiotem oceny Sądu winno być zaskarżone rozstrzygnięcie, a więc jak trafnie przyjął Sąd pierwszej instancji, zakres ochrony tymczasowej winien odnosić się przede wszystkim do postanowienia organu odwoławczego, w rozpoznanym przypadku - o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania, a nie jak wskazuje się w zażaleniu - decyzji organu I instancji. Zasadnie tym samym stwierdził Sąd pierwszej instancji, że przedmiotowy wniosek z uwagi na formalny rodzaj rozstrzygnięcia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska nie nadaje się do wykonania, a to uniemożliwia udzielenie skarżącej ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 P.p.s.a. oddalił rozpoznawane zażalenie.