Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Lu 286/20 odmawiające J. K. przywrócenia terminu do usunięcia braków skargi w sprawie ze skargi J. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] marca 2020 r., znak: [...] w przedmiocie zakazu utrzymywania zwierząt postanawia: 1) sprostować z urzędu postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Lu 286/20, w ten sposób, że w jego komparycji oraz w jego uzasadnieniu na stronie 2 w wersie 5 w miejsce znaku zaskarżonego aktu "[...]" wpisać znak "[...], 2) oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 24 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Lu 286/20, odmówił J. K. przywrócenia terminu do usunięcia braków skargi.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że skarżący zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II WSA w Lublinie z dnia 18 maja 2020 r. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 złotych, w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia. Z kolei pismem z dnia 2 czerwca 2020 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi, poprzez wskazanie numeru PESEL, w terminie 7 dni, pod tym samym rygorem. Powyższe wezwania doręczono skarżącemu w dniu 5 czerwca 2020 r. Skarżący w zakreślonym terminie, który upływał w dniu 12 czerwca 2020 r., nie uiścił należnego wpisu od skargi, ani też nie uzupełnił braku formalnego skargi, poprzez wskazanie swojego numeru PESEL. Czynności tych dokonał natomiast w dniu 16 czerwca 2020 r., składając jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do ich dokonania. W motywach przedmiotowego wniosku wskazał, że w dniu 12 czerwca 2020 r., ze względu na złe samopoczucie i stan zdrowia, zaplanowany na ten dzień wyjazd w celu osobistego stawiennictwa w Sądzie "nie mógł być zrealizowany".
Sąd zauważył, że zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., zwana dalej: "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie zaś do art. 87 § 2 p.p.s.a. na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu.
Odnosząc się do wyjaśnień skarżącego Sąd podniósł, że w przypadku, gdy wnioskodawca wskazuje zły stan zdrowia, jako przyczynę uchybienia terminu, koniecznym jest również wykazanie, iż rodzaj choroby uniemożliwiał dokonanie czynności oraz że nie istniała możliwość skorzystania z pomocy innych osób w jej dokonaniu. Ocena, czy uprawdopodobniony został brak winy w uchybieniu terminu nie ogranicza się bowiem do ustalenia, czy twierdzenia wnioskodawcy o chorobie są wiarygodne, ale należy również uwzględnić na przykład to, czy wskazana przyczyna uchybienia terminowi stanowi przeszkodę niemożliwą do przezwyciężenia i czy zainteresowany wykazał należytą staranność w podjęciu działań mogących zapobiec uchybieniu terminu, przykładowo poprzez wyręczenie się inną osobą.
Sąd podkreślił, że złe samopoczucie i stan zdrowia, wskazane przez skarżącego jako przyczyna uchybienia terminu, nie zostały przez niego potwierdzone żadnym zaświadczeniem lekarskim. Niezależnie od powyższego, Sąd uznał, że nie uzasadniają one przyjęcia braku winy skarżącego w uchybieniu przedmiotowego terminu, skoro nie zostało przez skarżącego w żaden sposób wykazane, że nie miał on możliwości skorzystać z pomocy innych osób w wykonaniu nałożonych na niego obowiązków. Sąd zauważył, że z wyjaśnień skarżącego wynika, iż złe samopoczucie, jakie spotkało go w dniu 12 czerwca 2020 r., w istocie uniemożliwiło mu jedynie przyjazd w tym dniu do Sądu. Tymczasem wykonanie nałożonych na skarżącego obowiązków nie wymagało jego osobistego stawiennictwa w Sądzie, albowiem skarżący - o czym został pouczony w treści doręczonych mu wezwań - wpis od skargi mógł uiścić nie tylko w Kasie Sądu, lecz również przelewem lub przekazem pocztowym na rachunek bankowy Sądu, natomiast brak formalny w zakresie wskazania numeru PESEL mógł zostać przez niego usunięty, poprzez nadesłanie do Sądu - za pośrednictwem operatora pocztowego lub środków komunikacji elektronicznej - pisma zawierającego tę informację.