Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2005 r., sygn. akt VII SA/Wa 1631/04 o zawieszeniu postępowania sądowego w sprawie ze skargi L. S. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 września 2004 r., zn. [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania p o s t a n a w i a oddalić zażalenie
Pismem z dnia 27 czerwca 2005 r. J. D., K. D. i I. D. poinformowali Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, iż w związku ze sprzedażą nieruchomości przestali być stroną zainteresowaną w sprawie ze skargi L. S. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 września 2004 r. Jednocześnie poinformowali, że dane osobowe nowych właścicieli nieruchomości są dostępne w Wydziale Geodezji Urzędu Miasta i Gminy Zielonka. W związku z powyższym pismem z dnia 5.07.2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny, zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału VII z dnia 1 lipca 2005 r. zobowiązał skarżącą i Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego do wskazania w terminie siedmiu dni - imion, nazwisk i adresów następców prawnych J. D., K. D. i I. D. pod rygorem zawieszenia postępowania.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu, L. S. w piśmie z dnia 8 lipca 2005 r. podniosła, że nie otrzymała zarządzenia z dnia 1 lipca 2005 r., a w piśmie, które otrzymała, nie określono kto wydał zarządzenie, nie wskazano komu zostało wydane zarządzenie i nie określono w jaki sposób zarządzenie może dotyczyć skarżącej. Pismem tym skarżąca poinformowała również Sąd, że nie czuje się uprawniona do zdobywania i przekazywania jakichkolwiek danych osobowych. W wyznaczonym przez Sąd terminie, strony postępowania nie przekazały informacji dotyczących następców prawnych, wobec czego Sąd postanowieniem z dnia 29 lipca 2005 r. zawiesił postępowanie w sprawie.
Pismem z dnia 5 sierpnia 2005 r. skarżąca wniosła zażalenie, twierdząc, że Sąd żąda od niej danych, których skarżąca nie posiada, a sprawa toczy się od maja 2003 r. i powoduje znaczne koszty. W zażaleniu L. S. podniosła ponadto, że Sąd nie ustosunkował się do jej pisma z dnia 8 lipca 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw. W piśmie z dnia 5.08.2005 r. nazwanym zażaleniem, skarżąca nie podnosi żadnych zarzutów w stosunku do zaskarżanego postanowienia o zawieszeniu postępowania. Z pisma tego wynika jedynie, że skarżąca jest niezadowolona z zaskarżonego postanowienia.
Postanowienie Sądu pierwszej instancji jest zgodne z prawem, bowiem nie może się toczyć postępowanie sądowe, kiedy nie są o tym zawiadomieni wszyscy uczestnicy postępowania, którymi są osoby, które brały udział w postępowaniu administracyjnym, wynika to z art. 33 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270), powołanej dalej jako p.p.s.a. Jak wynika z akt sprawy w postępowaniu administracyjnym w tej sprawie, brali udział: J., K. i I. D., co wskazuje na to, że jako właściciele nieruchomości położonej w Zielonce przy ul. [...] (działka [...]) mieli interes prawny w toczącej się sprawie. Z chwilą zbycia ww. nieruchomości przez Państwo D., ich uprawnienia w sprawie przechodzą na osoby, które nabyły tę nieruchomość. Sąd będąc zawiadomiony o fakcie zbycia nieruchomości, nie może kontynuować postępowania bez powiadomienia następców prawnych Państwa D. o toczącym się postępowaniu, gdyż stanowi to przeszkodę formalną ("nie można nadać sprawie dalszego biegu") w rozumieniu art. 125 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Orzeczenie Sądu wydane w postępowaniu, o którym nie byli poinformowani inni uczestnicy postępowania, podlegałoby wzruszeniu (art. 183 § 2 pkt 5, art. 271 pkt 2 p.p.s.a.).
Jak wynika z akt sprawy, Sąd próbował również za pośrednictwem organów, ustalić kto jest aktualnie właścicielem nieruchomości zbytej przez Państwo D., jednak bez powodzenia.
W interesie skarżącej leży ustalenie tego, kto jest następcą prawnym J., K. i I. D., w przeciwnym bowiem razie sprawie nie będzie można nadać dalszego biegu.
Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.