Dnia 4 listopada 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz /spr./ sędzia NSA Robert Sawuła Protokolant starszy asystent sędziego Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty Ostrowskiego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą Ostrowskim a Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego w przedmiocie wskazania organu właściwego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy postanawia: wskazać Starostę Powiatu Ostrowskiego jako organ właściwy w sprawie.
Pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. Starosta Ostrowski złożył wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim, a Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego w przedmiocie wskazania organu administracji geologicznej właściwego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy polegającej na budowie budynku inwentarskiego w zabudowie zagrodowej w gospodarstwie rolnym i hodowlanym w miejscowości K., w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych.
W uzasadnieniu wniosku Starosta wskazał, że w dniu 29 maja 2014 r. Wójt Gminy Sieroszowice wystąpił do Marszałka Województwa Wielkopolskiego o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy polegającej na budowie budynku inwentarskiego w zabudowie zagrodowej gospodarstwa rolnego i hodowlanego. Pismo Wójta Marszałek przekazał Staroście Ostrowskiemu. W ocenie Starosty organem właściwym do rozpoznania ww. wniosku o uzgodnienie jest Marszałek Województwa Wielkopolskiego. Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał na przepis art. 161 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 613) podnosząc, że organem administracji geologicznej jest marszałek województwa. Wyjątki od tej zasady przewiduje ust. 2 i 3 powyższego artykułu, przy czym ust. 2 stanowi, że do zadań starosty należą sprawy związane z zatwierdzeniem projektów robót geologicznych oraz dokumentacjami geologicznymi. Zaś uzgodnienie w trybie art. 53 ust. 4 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie polega na zatwierdzeniu projektów robót geologicznych ani dokumentacji geologicznej, a jest zajęciem stanowiska. Podstawy do zajęcia takiego stanowiska przez starostę nie stanowi także przepis art. 110 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska.
W odpowiedzi na wniosek Marszałek Województwa Wielkopolskiego wskazał, że stanowisko Starosty Ostrowskiego należy uznać za nietrafne. W uzasadnieniu Marszałek wskazał na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zajęte w postanowieniu z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. akt II OW 132/12, z którego wynika, że art. 161 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo geologiczne i górnicze należy traktować jako przepis kompetencyjny dla starosty również w sprawach uzgodnień projektów decyzji o warunkach zabudowy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory kompetencyjne i spory o właściwość, o których mowa w art. 4 P.p.s.a.
W przedmiotowej sprawie spór dotyczy wskazania organu właściwego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych. Zgodnie z art. 17 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.) wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego występuje o opinie o projekcie planu m.in. do właściwych organów administracji geologicznej w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych. Podobnie przepisy art. 53 ust. 4 pkt 5 oraz art. 60 ust. 1 tej ustawy nakładają na organy właściwe do wydania decyzji o ustaleniu inwestycji celu publicznego oraz decyzji o ustaleniu warunków zabudowy obowiązek uzgodnienia tych decyzji z właściwym organem administracji geologicznej w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie określa, który z organów administracji geologicznej jest właściwy do dokonania tych uzgodnień w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych.