Dnia 12 czerwca 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz /spr./ sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Kr 660/12 w sprawie ze skargi J. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną, 2. zwrócić skarżącej J. Ż. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 5 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Kr 660/12 oddalił skargę J. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. ww. decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 59 ust. 1 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z 2003 r., dalej u.p.z.p.), po rozpatrzeniu odwołania J. Ż., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy T. z dnia [...] stycznia 2012 r. znak: [...] w sprawie ustalenia, na wniosek A. K., warunków zabudowy dla budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz szczelnego zbiornika na ścieki wraz z przyłączem kanalizacyjnym na działce nr [...] w miejscowości Z. gm. T.
Skargę na powyższą decyzję wniosła J. Ż.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga nie jest zasadna. W ocenie Sądu, w celu ustalenia spełnienia wymogów określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588, dalej "rozporządzenie"), organy prawidłowo wyznaczyły granice analizy "wokół działki budowlanej, której dotyczy wniosek o ustalenie warunków" z zastosowaniem koncepcji tzw. dobrego sąsiedztwa. Sąd wskazał, że organy ustaliły, że działka przewidywana do nowej zabudowy ma dostęp do tej samej drogi publicznej co działki nr [...] i [...] zabudowane budynkami mieszkalnym. W odniesieniu do istniejącej na tej działce zabudowy organy ustaliły prawidłowo wskaźniki zabudowy, słusznie przyjmując, że wymogi dla wydania decyzji o warunkach zabudowy zostały spełnione, ponieważ działka nr [...] ma dostęp do drogi publicznej - działki nr [...] przez drogę wewnętrzną działkę nr [...] stanowiącą m.in. współwłasność inwestora (art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p.), istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego (art. 61 ust. 1 pkt 3 u.p.z.p.), a teren nie wymaga zmiany przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze i nieleśne (art. 61 ust. 1 pkt 4 u.p.z.p.). Organy uzasadniły swoje stanowiska zgodnie z art. 107 § 3 k.p.a., a SKO w uzasadnieniu swojej decyzji przedstawiło zarzuty zawarte w odwołaniu, swoje stanowisko w zakresie spełnienia wymogów do wydania decyzji o warunkach zabudowy oraz szczegółowo i prawidłowo wyjaśniło, dlaczego zarzuty odwołującej nie zostały uwzględnione.