Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 11 września 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. z o. o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Gl 943/06 w sprawie ze skarg Wojewody [...] i P. Sp. z o. o. w W. na uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym
Pismem z dnia 3 października 2006 r. Wojewoda [...] złożył skargę na uchwałę Rady Miejskiej w L. nr [...] z dnia [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta L. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności jako sprzecznej z art. 17 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).
W dniu 27 listopada 2006 r. do Sądu wpłynęła skarga P. Sp. z o.o. w W. na powyższą uchwałę, w zakresie w jakim wprowadza zakaz lokalizacji nowych stacji bazowych telefonii komórkowej, nadajników radiowych i radiolokacyjnych oraz rozbudowy wymienionych obiektów istniejących.
Wyrokiem z dnia 7 lutego 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu skargi Wojewody [...] stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części określonej w § 3 ust. 7 (dotyczącej zakazu lokalizacji nowych stacji bazowych telefonii komórkowej, nadajników radiowych i radiolokacyjnych oraz rozbudowy wymienionych obiektów istniejących), zaś skargę P. Sp. z o.o. w Warszawie oddalił, wskazując w uzasadnieniu wyroku, że Spółka nie wykazała w dacie wnoszenia skargi naruszenia jej interesu prawnego lub uprawnienia, wskazując jedynie na takie zagrożenie w przyszłości.
P. Sp. z o.o. w Warszawie wniosła skargę kasacyjną od tego wyroku, zaskarżając pkt 2 wyroku, którym Sąd oddalił skargę Spółki. Skarga kasacyjna została oparta na naruszeniu prawa materialnego przez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie poprzez pominięcie art. 22 Konstytucji RP i wadliwą wykładnię art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazując na powyższe zarzuty pełnomocnik Spółki wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, a gdyby Sąd ten nie mógł rozpoznać sprawy w innym składzie - innemu Sądowi oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Wojewoda [...] podzielił stanowisko Sądu w zakresie pkt 1 wyroku, zaś w odniesieniu do pkt 2 wyroku organ zaznaczył, że nie może ustosunkować się do zarzutów skargi kasacyjnej, gdyż kwestia ta nie dotyczy organu nadzoru.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 161 § 1 ustawy z dna 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli dalsze postępowanie stało się bezprzedmiotowe. W niniejszej sprawie skargą kasacyjną zaskarżono pkt 2 wyroku oddalający skargę P. Sp. z o.o. na uchwałę Rady Miejskiej w L. nr [...] z dnia [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta L.- w zakresie w jakim wprowadza ona zakaz lokalizacji nowych stacji bazowych telefonii komórkowej, nadajników radiowych i radiolokacyjnych oraz rozbudowy wymienionych obiektów istniejących. Kwestia zakazu, naruszającego interes prawny skarżącej Spółki uregulowana była w § 3 ust. 7 uchwały, którego nieważność została stwierdzona prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 lutego 2007 r. w wyniku rozpoznania skargi Wojewody [...].
W tym stanie rzeczy postępowanie kasacyjne ze skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. należało umorzyć. Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.