Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. C.- G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 2221/07 o odrzuceniu skargi K. C.- G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 2221/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. C. - G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd pierwszej instancji podał, iż w skardze z dnia 19 października 2007 r. K. C. - G. wniosła o uchylenie w całości decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta [...] W. z dnia [...], ustalającej warunki i szczegółowe i zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na nadbudowie i zmianie sposobu użytkowania poddasza na funkcję mieszkalną oraz budowie zewnętrznej windy w budynku położonym przy ul. [...] w W.. Przedmiotowa decyzja została wydana po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez Spółdzielnię Budowlano - Mieszkaniową "[...]" w W.
Skarżąca wskazała, iż jest członkiem Spółdzielni Budowlano - Mieszkaniowej "[...]" w W., posiadającym spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr [...], w budynku przy ul. [...] w W. Jednocześnie skarżąca wniosła o do dopuszczenie jej do udziału w postępowaniu, jako uczestnika na prawach strony bezpośrednio narażonej na negatywne skutki zamierzonej zabudowy, a zatem mającej interes prawny dotyczący wyniku postępowania.
K. C. - G. zarzuciła, iż zaskarżona decyzja została wydana z pominięciem skarżącej w postępowaniu administracyjnym poprzez informowanie jej o przebiegu postępowania jedynie za pośrednictwem Spółdzielni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, iż zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a." - Sąd odrzuci skargę, jeśli jest ona niedopuszczalna. Natomiast dopuszczalność skargi podlega badaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny już w początkowej fazie postępowania.
Sąd pierwszej instancji przytoczył treść art. 50 § 1 p.p.s.a. i stwierdził, iż w niniejszej sprawie kryteria oceny uprawnienia skarżącej do wniesienia skargi można rozpatrywać wyłącznie w aspekcie istnienia "interesu prawnego", bowiem nie jest ona innym podmiotem, o którym mowa w art. 50 § 1 p.p.s.a. Sąd zaznaczył jednocześnie, że pojęcie interesu prawnego nie jest tożsame z przesłanką interesu prawnego zawartą w art. 28 k.p.a. Stwierdzenie braku interesu prawnego w rozumieniu art. 28 k.p.a. jest możliwe wyłącznie w drodze oddalenia skargi wyrokiem, a nie jej odrzucenia postanowieniem. Jednak jeżeli chodzi o kwestię badania interesu prawnego na gruncie art. 50 p.p.s.a. sprawa nie jest tak oczywista. Powołując się na uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2005 r., sygn. akt OPS 1/2004 Sąd stwierdził, iż skarga wniesiona przez podmiot, który z zasady nie może mieć legitymacji skargowej podlega odrzuceniu, natomiast stwierdzenie w toku postępowania, że wnoszący skargę nie legitymuje się interesem prawnym, powoduje oddalenie skargi. Odrzucenie skargi może nastąpić wówczas, gdy nie ma wątpliwości, że została wniesiona przez podmiot, który w ogóle nie może być stroną. Skarga podlega odrzuceniu, gdy skargę wnosi ją podmiot, który nie posiada "interesu prawnego" w rozumieniu art. 50 § 1 p.p.s.a, gdy skarżący w toku postępowania administracyjnego nie występował jako strona. Gdyby natomiast osobie wnoszącej skargę odmówiono dopuszczenia do udziału w postępowaniu administracyjnym skarga taka podlegałaby rozpatrzeniu merytorycznemu i orzeczeniu wyrokiem o uprawnieniu strony. Sąd podniósł, że interes prawny w rozumieniu art. 28 k.p.a. jest przesłanką materialnoprawną, natomiast art. 50 § 1 p.p.s.a. podlega badaniu również w zakresie uprawnienia procesowego strony. W sytuacji, gdy brak legitymacji do wniesienia skargi jest oczywisty, tzn. możliwy do stwierdzenia a limine - merytoryczne rozpoznanie sprawy nie wydaje się rozwiązaniem racjonalnym zarówno z punktu widzenia zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa (art. 8 k.p.a.), jak i ekonomii procesowej (art. 7 p..p.s.a.). Sąd wskazał także, iż nie można przyjąć, że odrzucenie skargi z uwagi na brak legitymacji mogłoby pozbawić stronę ochrony jej praw, bowiem na odrzucenie skargi przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego i kontrola sądowoadministracyjna zostaje w pełni zachowana.