Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia NSA Teresa Kobylecka po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi B. A. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt II OSK 2355/16 oddalającego skargę kasacyjną B. A. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 166/16 w sprawie ze skargi B. A. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 1 lipca 2015r. sygn. akt II SA/Bd 628/14 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu sądowego postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia; 2. zwrócić B. A. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego uiszczony wpis od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia w kwocie 200 (dwieście) złotych.
B. A. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt II OSK 2355/16, oddalającego skargę kasacyjną B. A. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 166/16. Ww. postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę B. A. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 1 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Bd 628/14 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu sądowego.
Skarżący zarzucił rażącą niezgodność postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2016 r. z art. 182 § 3 w związku z art. "2851" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oraz z art. 2, art. 7, art. 45 w związku z art. 87 ust. 1 i art. 184 Konstytucji RP, a także art. 6 ust. 1 i art. 26 ust. 1 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności podpisanej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.) oraz art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz. U. UE z 2012 r., nr C 326, str. 391 i nn.) w brzmieniu nadanym Traktatem z Lizbony z 13 grudnia 2007 r. Wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt II OSK 2355/16 oraz o wstrzymanie wykonania decyzji administracyjnej na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.
Jak wynika z uzasadnienia skargi skarżący upatruje naruszenia wymienionych na wstępie przepisów w nieprawidłowym jego zdaniem sposobie procedowania przy wydaniu postanowienia z dnia 25 października 2016 r. W ocenie skarżącego skarga kasacyjna od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 kwietnia 2016 r. wadliwie była rozpoznana na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego, gdyż winna być rozpoznana na posiedzeniu jawnym w składzie trzech sędziów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia podlega odrzuceniu.
Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego są prawomocne z chwilą ich wydania i co do zasady nie podlegają zaskarżeniu. Stosownie do art. 285a § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie przysługuje, z wyjątkiem gdy niezgodność z prawem wynika z rażącego naruszenia prawa Unii Europejskiej. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego traktuje się jak orzeczenia wydane w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi. Naruszenie prawa Unii Europejskiej ma dotyczyć konkretnej normy prawa unijnego, która była stosowana w rozpoznawanej sprawie lub powinna być stosowana, przy czym naruszenie takiej normy ma charakter rażący. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego powinna zawierać więc wskazanie konkretnego przepisu prawa Unii Europejskiej, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 285e § 1 pkt 3 p.p.s.a.).