Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku NSA w sprawie ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w R. nr [...] w przedmiocie wstrzymania prowadzenia robót budowlanych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Jacek Chlebny (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Zdzisław Kostka, Małgorzata Dałkowska-Szary, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A. G. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2016 r., sygn. akt II OSK 1830/16 uchylającego wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lipca 2016 r., sygn. akt II OSK 2669/14 i oddalającego skargę kasacyjną w wyniku rozpoznania skargi A. G. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie ze skargi B. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w R. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania prowadzenia robót budowlanych postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku, 2. zwrócić A. G. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego wpis w wysokości 100 (sto) zł od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku.

Uzasadnienie strona 1/2

A. G. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2016 r., sygn. akt II OSK 1830/16 uchylającego wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lipca 2016 r., sygn. akt II OSK 2669/14 i oddalającego skargę kasacyjną w wyniku rozpoznania skargi A. G. o wznowienie postępowania sądowego. Skarżący zarzucił zaskarżonemu wyrokowi naruszenie art. 41 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej polegające na sanowaniu niezgodnych z prawem działań Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. i [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych w [...], a w konsekwencji pozbawienie A. G. działania w postępowaniu oraz możliwości składania środków odwoławczych, z uwagi na wysyłanie korespondencji na błędny adres, mimo iż prawidłowy był organom znany.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku podlega odrzuceniu.

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego są prawomocne z chwilą ich wydania i co do zasady nie podlegają zaskarżeniu. Stosownie do art. 285a § 3 p.p.s.a. od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie przysługuje, z wyjątkiem gdy niezgodność z prawem wynika z rażącego naruszenia prawa Unii Europejskiej. Naruszenie to ma dotyczyć konkretnej normy prawa Unii Europejskiej, która była stosowana w rozpoznawanej sprawie lub powinna być stosowana, przy czym naruszenie takiej normy ma charakter rażący. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego powinna zawierać wskazanie konkretnego przepisu prawa Unii Europejskiej, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 285e § 1 pkt 3 p.p.s.a.).

A.G. w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem zarzucił naruszenie art. 41 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, który stanowi, iż każdy ma prawo do bezstronnego i sprawiedliwego rozpatrzenia swojej sprawy w rozsądnym terminie przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii. Przepis ten wprost wskazuje, że tzw. prawo do dobrej administracji skorelowane zostało z obowiązkami nałożonymi bezpośrednio na organy administracji UE. Oznacza to, że art. 41 Karty wiąże wprost jedynie podmioty wymienione w tym przepisie tj. instytucje, organy, jednostki organizacyjne UE. Przepis ten nie wymienia instytucji czy organów administracji krajowej co wskazywałoby na to, że art. 41 Karty Praw Podstawowych wiąże wprost jedynie instytucje i organy UE, natomiast nie organy krajowe (por. K. Kowalik-Bańczyk [w:] Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Komentarz pod red A. Wróbla, Warszawa 2013 r., str. 1111).

Strona 1/2