Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 2122/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 2122/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), odmówił B. Spółce z o.o. z siedzibą w [...] przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy powołała się na trudną sytuację finansową, spowodowaną brakiem środków finansowych. Spółka podała, że: 1) stan rachunku jej zysków i strat na koniec kwietnia 2013 r. wykazywał stratę w wysokości [...] zł, 2) nie posiada żadnych środków trwałych, 3) wysokość jej kapitału zakładowego wynosi 5000 zł, 4) na rachunku bankowym posiada 448,06 zł. Ponadto na wezwanie wystosowane na podstawie art. 255 p.p.s.a. spółka nadesłała dokumenty wskazujące, że w 2012 r. poniosła stratę w wysokości [...] zł przy przychodzie w wysokości [...] zł, a także sprawozdanie z działalności za 2012 r., w którym wskazano, że "na przestrzeni poszczególnych miesięcy systematycznie rosła sprzedaż usług ochrony na rzecz osób fizycznych, co jednoznacznie dobrze rokuje na działalność spółki w roku 2013", jak również wyciąg z rachunku bankowego za okres od 31 maja do 31 lipca 2013 r., na którym saldo końcowe wyniosło 49,86 zł. Sąd stwierdził ponadto, że do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1196/13 strona załączyła dokumenty, z których wynika, że skarżąca rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2012 r., zatrudniła 265 osób, osiągnęła przychód netto ze sprzedaży usług ochrony w wysokości [...] zł, a odnotowana strata finansowa netto w wysokości [...] zł była związana z zakupem 273 sztuk kas fiskalnych (niezbędnych ze względu na rodzaj prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej).
Zdaniem Sądu pierwszej instancji, wskazane dane świadczą o tym, że skarżąca prowadzi działalność gospodarczą o dużych rozmiarach i - jak sama podniosła - odnotowuje wzrost sprzedaży świadczonych przez siebie usług, co prowadzi do logicznego wniosku, iż działalność gospodarcza skarżącej rozwija się, przez co osiąga coraz większe przychody. Ponadto Sąd uznał, że ze zgromadzonych danych nie wynika, jaka jest rzeczywista kondycja finansowa skarżącej, przy czym przedstawienie tych danych przez stronę było konieczne dla ustalenia, czy faktycznie winna być zwolniona od kosztów sądowych. Równocześnie Sąd przytoczył fragmenty oceny sytuacji finansowej skarżącej, wynikające z uzasadnienia postanowień Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r. (sygn. akt II GZ 621/13) i z dnia 24 stycznia 2014 r. (sygn. akt II GZ 7/14). W konsekwencji Sąd pierwszej instancji uznał, że skarżąca nie wykazała tym samym, że nie ma dostatecznych środków na prowadzenie niniejszej sprawy.