Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [A.] Sp. z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 4426/21 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi [A.] Sp. z o.o. w W. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku powiadomienia konsumentów o stwierdzonych niezgodnościach oraz uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów badań laboratoryjnych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, sąd pierwszej instancji) postanowieniem z 9 listopada 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 4426/21, działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej cyt. jako: p.p.s.a.), odmówił [A.] Sp. z o.o. w W. (dalej: skarżąca, Spółka) wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) z [...] lipca 2021 r. w przedmiocie nałożenia obowiązku powiadomienia konsumentów o stwierdzonych niezgodnościach oraz uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów badań laboratoryjnych.
W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca w skardze na opisaną wyżej decyzję Prezesa UOKiK wniosła również o wstrzymanie wykonania tej decyzji w zaskarżonym zakresie, gdyż jej realizacja spowoduje znaczne straty finansowe, a także trudne do odwrócenia skutki. Jak podkreśliła wnioskująca, organ nałożył obowiązek poinformowania konsumentów o stwierdzonych niezgodnościach w formie ogłoszenia na stronie internetowej www.[...] bądź w dzienniku (gazecie) o zasięgu ogólnopolskim poprzez wskazanie, że będąca przedmiotem kontroli hulajnoga nie spełnia wymagań określonych w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z 20 października 2016 r. w sprawie wymagań dla zabawek (Dz.U. z 2019 r. poz. 1816) z powodu wielkości otworów w rurkach kierownicy, które stwarzają ryzyko skaleczenia lub przytrzaśnięcia palców dziecka. W ocenie skarżącej zastosowanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nie jest celowe i doprowadzi do utraty renomy przez Spółkę, znacznych strat finansowych spowodowanych kosztami wycofania hulajnóg, których - od momentu wprowadzenia do sprzedaży w Polsce do 26 listopada 2019 r. Spółka sprzedała 19 590 sztuk o łącznej wartości obrotu brutto 1 565 440,00 zł. Dodatkowo wiąże się to z powiadomieniem wszystkich lokalnych organów kontroli rynku w całej Unii Europejskiej (w ramach systemu RAPEX), co wygeneruje koszty dla całej grupy [A.]. Jednocześnie w ocenie skarżącej, przyjęcie wskazanej przez polskie laboratoria interpretacji, na podstawie której organ wydał zaskarżoną decyzję, będzie miało swoje konsekwencje w odniesieniu do innych produktów wprowadzonych na rynek europejski. Ponadto Spółka wskazała, że poinformowanie konsumentów, którzy zakupili hulajnogi o nieprawidłowości spowoduje odstąpienie przez nich od umowy zakupu, co - nawet w sytuacji potencjalnego uchylenia decyzji przez sąd i umorzenia postępowania z uwagi na poważne wątpliwości w zakresie interpretacji pkt. 4.15.5.4 lit. c normy zharmonizowanej PN-EN71-1+A1:2018-08 - sprawi, że odwrócenie skutku polegającego na zwrocie przez konsumentów hulajnóg nie będzie możliwe.
Uzasadniając odmowę wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji sąd pierwszej instancji wskazał, że Spółka nie wyjaśniła w sposób należyty i przekonujący, dlaczego wykonanie decyzji nakładającej karę pieniężną spowoduje znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. W ocenie sądu skarżąca ograniczyła się do wskazania na wysokie koszty wycofania zakwestionowanego produktu z rynku oraz podważyła zasadność nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji. Skarżąca przedstawiła także swoje obawy związane z kwestią wizerunkową Spółki po nagłym wycofaniu popularnego wśród klientów produktu. Nie przedstawiła jednak żadnych argumentów i dowodów obrazujących jej obecną sytuację majątkową i finansową, co nie pozwala sądowi w szczególności na określenie wartości majątku skarżącej na dzień złożenia wniosku, w tym wartości środków pieniężnych i innych aktywów, w stosunku do wysokości nałożonej kary. WSA wskazał, że dla spełnienia przesłanki warunkującej wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji konieczne jest wykazanie, na czym polegać i z czego wynikać będą trudne do odwrócenia skutki oraz niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Natomiast subiektywne przeświadczenie wnioskodawcy, że skarżone orzeczenie było merytorycznie niesłuszne i naruszało prawo nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu na podstawie art. 61 p.p.s.a. Powoływane na etapie postępowania wpadkowego okoliczności dotyczące legalności zaskarżonej decyzji nie mogą przesądzić o pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Będą one bowiem podlegać kontroli sądu, pod względem zgodności z prawem, dopiero przy rozpoznawaniu skargi.