Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 2 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. P. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 czerwca 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 3646/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi B. P. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 30 czerwca 2014 r. o sygn. akt VI SA/Wa 3646/13 działając na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. odmówił B. P. Spółce z o.o. w W. (dalej: Spółka) przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi.
Sąd wskazał, że we wniosku o przyznanie prawa pomocy Spółka powołała się na trudną sytuację, spowodowaną brakiem środków finansowych. Oświadczyła, że nie posiada żadnych środków trwałych, wysokość jej kapitału zakładowego wynosi 5.000 zł, a w ostatnim roku obrotowym poniosła stratę w wysokości 206.720,83 zł przy przychodzie 310.354,30 zł. Zgodnie z dodatkowymi oświadczeniami złożonymi do sprawozdania z działalności za 2012 r., nadesłanymi do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1196/13, Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2012 r., zatrudniła 265 osób, osiągnęła przychód netto ze sprzedaży usług ochrony w wysokości 287.682,75 zł, zaś strata finansowa w kwocie 224.462,53 zł jest związana z zakupem 273 sztuk kas fiskalnych za kwotę netto 109.473 zł. Spółka przedstawiła również wyciągi z rachunku bankowego za okres od 31 grudnia 2013 r. do 28 lutego 2014 r., na którym saldo końcowe wynosiło 388,72 zł.
Sąd stwierdził, że analiza transakcji dokonywanych na rachunku bankowym Spółki wskazuje, że jedynych, lecz regularnych wpłat na ten rachunek dokonuje I. N., zajmujący stanowisko Prezesa Zarządu skarżącej i są to wpłaty rzędu kilku tysięcy złotych, z których Spółka uiszcza należności na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Urzędu Skarbowego i komorników sądowych. W ocenie Sądu wyciągi z rachunku bankowego nie dokumentują kwot uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, mimo że kwoty te złożyły się na przychód przekraczający 700.000 zł w 2013 r. Brak udokumentowania na rachunku bankowym wpłat potwierdzających prowadzoną działalność czyni niewyjaśnionym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez Spółkę. Porównanie wszystkich transakcji dokonywanych na rachunku bankowym Spółki z wysokością jej przychodu pozwoliło Sądowi przyjąć, że wpływy ze sprzedaży usług są wpłacane na rachunek bankowy Prezesa Zarządu lub przekazywane mu przez pracowników gotówką. Nie wiadomo zatem jaki jest faktyczny stan finansów Spółki. Okoliczność ta dobitnie świadczy o niespójności między składanymi oświadczeniami, a dokumentami źródłowymi.
Z tych powodów WSA w W. uznał, że Spółka nie wykazała jakoby nie posiadała dostatecznych środków na poniesienie kosztów postępowania. Rachunek bankowy Spółki jest zasilany wpłatami dokonywanymi przez jedynego jej udziałowca, a skoro tak, to wnioskodawczyni dysponuje środkami i zamierza kontynuować swoją działalność, więc może uiścić wpis sądowy.
W zażaleniu złożonym do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Zarzuciła naruszenie art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. polegające na stwierdzeniu, że nie wykazała, iż nie posiada dostatecznych środków finansowych pozwalających na stwierdzenie zaistnienia przesłanek prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym wpis sądowy od skargi.