Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "A." w R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 670/17 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "A." w R. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia odpowiedzialności płatnika z tytułu uchybienia obowiązkowi uiszczenia opłaty naliczonej w związku z przeznaczeniem przez dostawców hurtowych kwoty mlecznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Postanowieniem z 19 kwietnia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 670/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu wniosku "A" w R. (dalej: skarżąca), odmówił wstrzymania wykonania decyzji Prezesa Agencji Rynku Rolnego z [...] stycznia 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia odpowiedzialności płatnika z tytułu uchybienia obowiązkowi uiszczenia opłaty naliczonej w związku z przeznaczeniem przez dostawców hurtowych kwoty mlecznej.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
W skardze na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z [...] stycznia 2017 r. "A" w R. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w całości na podstawie art. 61 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej p.p.s.a.).
WSA w Warszawie stwierdził, że skarżąca nie uzasadniła wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w kontekście przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej uregulowanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Wobec powyższego Sąd nie mógł rzetelnie ocenić, że wykonanie tej decyzji pociągnie za sobą skutki, o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zarzuciła naruszenie art. 61 § 3 w związku z art. 61 § 2 pkt 1 p.p.s.a.
Podniosła, że zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji był oparty o art. 61 § 2 pkt 1 p.p.s.a., a jego adresatem był organ wydający decyzję, a nie sąd administracyjny. Organ nie odniósł się do wniosku, więc - zdaniem skarżącej - Sąd powinien przed wydaniem postanowienia w przedmiocie ochrony tymczasowej zwrócić się do skarżącej o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie właściwej podstawy prawnej oraz powołanie się na jedną z przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd nie uczynił jednak tego, rozpoznając wniosek skarżącej, który nie został do niego skierowany.
W piśmie z [...] czerwca 2017 r. skarżąca złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 1 p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Ustawa - p.p.s.a. przewiduje możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu w dwóch przypadkach.
Po pierwsze, wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji (który to akt jest przedmiotem niniejszego postępowania) z urzędu lub na wniosek może organ, który wydał tę decyzję, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności albo ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie jej wykonania (art. 61 § 2 pkt 1 p.p.s.a.)
Po drugie, Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości tego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).