Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Andrzej Skoczylas po rozpoznaniu w dniu 28 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1823/20 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za nieprzestrzeganie obowiązku zakrywania nosa i ust postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 29 lipca 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 1823/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Mazowieckiemu Państwowemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Sanitarnemu w Warszawie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 23 marca 2021 r. w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2020 r., w przedmiocie kary pieniężnej za nieprzestrzeganie obowiązku zakrywania nosa i ust.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że w dniu 5 lipca 2021 r. organ, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nadał w placówce operatora pocztowego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W jego uzasadnieniu pełnomocnik wskazał, że w dniu 28 czerwca 2021 r. mijał termin do złożenia skargi kasacyjnej w przedmiotowej sprawie. Skarga została przygotowana wcześniej, jednakże ze względu na natłok pracy oraz obowiązki związane z samotnym wychowywaniem syna w wieku szkolnym, pełnomocnik nie złożył skargi kasacyjnej bezpośrednio po jej sporządzeniu, tj. w dniu 25 czerwca 2021 r. W tym dniu pełnomocnik mógł zacząć pracę dopiero po uroczystościach w szkole, do której musiał zawieźć syna, gdyż jest ona oddalona o 7 km, nie dojeżdża do niej komunikacja zbiorowa, a droga do niej prowadzi przez ruchliwą jezdnię. Ponadto pełnomocnik poinformował, że w weekend 26-27 czerwca 2021 r. wybrał się z synem na otwarty basen. W wyniku panujących upałów wraz z synem źle się poczuli i po powrocie do domu w dniu 27 czerwca 2021 r. oboje dostali temperatury.
Pełnomocnik wskazał ponadto, że pomimo przyjęcia dużej ilości płynów i ochłodzenia organizmu skutki przegrzania czuł jeszcze w kolejne dni, tj. w poniedziałek 28 czerwca oraz we wtorek 29 czerwca 2021 r. W tym czasie odczuwał bardzo silny migrenowy ból głowy z aurą (tj. m. in. wymiotami) i osłabienie organizmu. Wskazał, że ze względu na sytuację rodzinną zamieszkuje z synem w domu, do którego nie dojeżdża żadna komunikacja, a jedyną możliwością jest dojechanie na pocztę samochodem.
We wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik podsumował, że niezłożenie skargi kasacyjnej w terminie wynikało z tego, że przez złe samopoczucie nie miał możliwości udać się na pocztę, a przede wszystkim czuł się na tyle źle, że termin ten mu umknął. W ocenie pełnomocnika sytuacja ta była incydentalna, losowa, na którą nie miał wpływu.
Odmawiając przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazał na treść art. 86 § 1 oraz art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), regulujących instytucję przywrócenia terminu. WSA stwierdził, że dla przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej niezbędne jest uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu winy.