Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. M., R. M., J. M., A. B., G. B., A. B. i M. B. na postanowienie zawarte w punkcie V wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2020 r. sygn. akt VII SAB/Wa 184/20 w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze A. M., R. M., J. M., A. B., G. B., A. B. i M. B. na bezczynność Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego w przedmiocie stwierdzenia naruszenia prawa przez przewoźnika lotniczego postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2020 r., sygn. akt VII SAB/Wa 184/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skarg A. M., R. M., J. M., A. B., G. B., A. B. i M. B. na bezczynność Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, w punkcie pierwszym (I) zobowiązał Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego do rozpoznania wniosku skarżących o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] kwietnia 2019 r., znak: [...] w terminie 30 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy, w punkcie drugim (II) stwierdził, że Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego dopuścił się bezczynności, w punkcie trzecim (III) stwierdził, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, w punkcie czwartym (IV) wymierzył Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego grzywnę w wysokości 1000 zł, i w punkcie piątym (V), zasądził od Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego na rzecz skarżących A. M., R. M., J. M., A. B., G. B., A. B. i M. B. kwotę po 357 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W podstawie prawnej rozstrzygnięcia o kosztach postępowania Sąd wskazał art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.).
Sąd stwierdził, że ustalając wysokość kosztów i orzekając w pkt V sentencji wyroku, wziął pod uwagę, że skarżący są współuczestnikami formalnymi sporu, zatem do zwrotu kosztów na ich rzecz znajdzie zastosowanie art. 202 § 1 p.p.s.a., nakazujący zwrot kosztów odpowiednio do udziału w sprawie. Stąd też Sąd zasądził zwrot kosztów postępowania odrębnie na rzecz każdego ze skarżących. Uwzględnił przy tym uiszczone w sprawie wpisy od skarg w kwocie po 100 zł oraz koszty zastępstwa procesowego (powiększone o opłatę od pełnomocnictwa). Przy czym w przypadku tych ostatnich dokonał ich miarkowania na podstawie art. 206 p.p.s.a., uznając, że zasadne jest przyznanie ich w kwocie 240 zł na rzecz każdego ze skarżących. Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 206 p.p.s.a., sąd może w uzasadnionych przypadkach odstąpić od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w całości lub w części, w szczególności jeżeli skarga została uwzględniona w części niewspółmiernej w stosunku do wartości przedmiotu sporu ustalonej w celu pobrania wpisu. W orzecznictwie podkreśla się, że uzasadnionym przypadkiem, o którym mowa w tym przepisie, jest przypadek sprawy sądowoadministracyjnej, w której wystąpiły następujące okoliczności: niezwłoczne usunięcie stanu bezczynności przez organ, niewielki wkład pracy pełnomocnika wobec treści skargi i jej seryjności, inicjowanie podobnych postępowań sądowych przez stronę, istnienie wątpliwości, czy rzeczywiście intencją skargi jest doprowadzenie do usunięcia bezczynności organu, czy też uzyskanie zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego (por. postanowienie NSA z 13 września 2016 r. sygn. akt I OZ 930/16, wyrok NSA z 14 lutego 2017 r., sygn. akt I OSK 2642/16). W niniejszej sprawie, stosując ten przepis i dokonując na jego podstawie miarkowania kosztów zastępstwa procesowego, Sąd stwierdził, że wziął pod uwagę charakter i stopień zawiłości sprawy, nakład pracy pełnomocnika, a także jego aktywność w sprawie, uznając w konsekwencji, że nie uzasadniają one przyznania na jego rzecz pełnej stawki za zastępstwo procesowe każdego ze skarżących.