Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 705/16 w zakresie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 705/16 odrzucił wniosek M.K. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2016 r. w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że postanowieniem tego Sądu z dnia 28 kwietnia 2016 r. odrzucono złożoną po terminie skargę na ww. decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. W dniu 9 maja 2016 r. do Sądu wpłynął wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Pismem z dnia 27 maja 2016 r. skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika złożył uzupełnienie powyższego wniosku.
Następnie w dniu 20 czerwca 2016 r. profesjonalny pełnomocnik skarżącego złożył skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 28 kwietnia 2016 r. o odrzuceniu skargi. Sąd potraktował skargę kasacyjną jako zażalenie i odrzucił postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 r. Postanowienie to nie zostało zaskarżone.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucając wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi stwierdził, że jest on niedopuszczalny. Sąd podzielił w tym zakresie pogląd reprezentowany w orzecznictwie administracyjnym, że czynności procesowe polegające na równoczesnym złożeniu środka zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi procesowemu i wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, wykluczają się wzajemnie zarówno z powodu konkurencyjności zawartych w nich wniosków, zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, jak i sprzeczności wewnętrznej ich podstawy. Wniosek o przywrócenie terminu jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia terminowi doszło, jednak nastąpiło to bez winy strony, która w takim wniosku wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie. Natomiast środek zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi do dokonania czynności procesowej jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia nie doszło. Sąd podkreślił, że aby skutecznie rozpoznać wniosek o przywrócenie terminu konieczne jest jednoznaczne stwierdzenie, że do uchybienia terminu rzeczywiście doszło.
Jeżeli zatem strona kwestionuje uchybienie terminu, to nie może skutecznie złożyć wniosku o przywrócenie terminu. Stąd w sytuacji, gdy strona złożyła zażalenie od postanowienia o odrzuceniu skargi, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wyznaczać będzie data doręczenia orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie zażalenia.