Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Lu 724/17 w sprawie ze skargi A.B. na uchwałę Rady Miasta Lublin z dnia 23 grudnia 2015 r. nr 363/XIII/2015 w przedmiocie stypendiów za osiągnięte wyniki sportowe postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Lu 724/17 na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwanej dalej: p.p.s.a.) odrzucił skargę A.B. na uchwałę Rady Miasta Lublin z dnia 23 grudnia 2015 r. nr 363/XIII/2015 w przedmiocie stypendiów za osiągnięte wyniki sportowe.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że uchwałą z dnia 23 grudnia 2015 r., Nr 363/XIII/2015 w sprawie stypendiów za osiągnięte wyniki sportowe Rada Miasta Lublin uchwaliła szczegółowe zasady, tryb przyznawania i pozbawiania oraz rodzaje i wysokość stypendiów za osiągnięte wyniki sportowe.
W skardze na tę uchwałę, po wcześniejszym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, skarżący zarzucił Radzie Miasta, że wydając ją naruszyła art. 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej w związku z art. 31 ust. 1 i 3 ustawy o sporcie, przez nie powołanie aktu wykonawczego do ustawy, czym istotnie naruszono art. 32, art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP; art. 31 ust. 1 i 3 ustawy o sporcie w zw. z art. 7 i art. 94 Konstytucji RP. Zdaniem skarżącego, organ dokonał błędnej wykładni art. 31 ustawy o sporcie polegającej na (...) dopuszczeniu się domniemania jak wykonać delegację ustawową przez jednostki samorządu terytorialnego. Nieprawidłowo określono też wysokości stypendium sportowego (§ 6 uchwały), w sposób nieuprawniony ograniczono krąg osób uprawnionych do ubiegania się o stypendium poprzez wskazanie w § 3 uchwały dyscyplin, w ramach których osiągnięcie określonego wyniku uzasadnia prawo do otrzymania stypendium. Wadliwe było jego zdaniem wskazanie w § 4 pkt 2, 3, 4 i 5 warunków, których spełnienie uzasadnia prawo do otrzymania stypendium, określenie obowiązku dołączenia potwierdzenia osiągniętego wyniku sportowego, poświadczonego przez właściwy związek sportowy lub klub sportowy wraz z informacją o liczbie startujących w konkurencji, w której osiągnięty został wynik sportowy uprawniający do ubiegania się o stypendium sportowe; wskazanie w § 2 uchwały, jako warunku otrzymania stypendium, uzyskanie wysokiego wyniku sportowego. Skarżący wskazał ponadto na mylenie przez Radę Miasta Lublin stanowienia szczegółowych zasad jako nakazu określenia własnej pracy, przyjmowania i weryfikowania wniosków, określenia sposobu pracy z tym związanej z możliwością stanowienia dodatkowych własnych warunków otrzymania świadczenia stypendialnego.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Lublin wniosła o jej odrzucenie, kwestionując interes prawny skarżącego w zaskarżeniu uchwały z dnia 23 grudnia 2015 r. ewentualnie, kwestionując zasadność zarzutów skargi, o jej oddalenie jako bezzasadnej.
Pismem z dnia 30 października 2017 r. nazwanym repliką skarżący odniósł się do argumentów i wniosków odpowiedzi na skargę.
W piśmie z dnia 15 listopada 2017 r. Rada Miasta Lublin odniosła się do argumentacji zawartej w powyższym piśmie.