Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Skoczylas po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku A. C. w C. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej A. C. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 624/15 w sprawie ze skargi A. C. w C. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie rozpowszechniania programu radiowego oraz naliczenia opłaty koncesyjnej postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 maja 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 624/15, oddalił skargę A. C. w C. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] grudnia 2014 r., w przedmiocie rozpowszechniania programu radiowego oraz naliczenia opłaty koncesyjnej.
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku A. C. wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, względnie o uchylenie tego wyroku w całości i rozpoznanie skargi na podstawie art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.). Ponadto strona skarżąca kasacyjnie wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a.
W uzasadnieniu złożonego wniosku A. C. stwierdziła, że wstrzymanie wykonania decyzji jest konieczne ze względu na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody w postaci bezpodstawnej i przedwczesnej egzekucji opłat nałożonych na skarżącą w treści decyzji. Wnioskodawczyni podniosła, iż jest osobą prawną działającą na mocy art. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1169) oraz wskazała, że na terenie archidiecezji podejmowane są działania o charakterze charytatywnym, m.in. w postaci: działalności "Caritas D. C.", Domu Samotnej Matki i Dziecka w Ż., prowadzenia stołówek wydających obiady dla potrzebujących przy bazylice katedralnej oraz we wskazanych parafiach, Domu Dobroczynności "Caritas" w C., pod kuratelą którego działają: przytuliska, schroniska, noclegownie, magazyny żywności i odzieży oraz kuchnie, Stacji Opieki Pielęgniarskiej, Biura Pośrednictwa Pracy, świetlic środowiskowych, Ośrodka Opiekuńczo-Adopcyjnego, Okna Życia. Zdaniem wnioskującej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, powyższe okoliczności świadczą, iż A. C. nie jest podmiotem nastawionym na działalność zarobkową, a wszelkie dochody przekazuje przede wszystkim na cele kultu religijnego oraz działalność charytatywną. W związku z powyższym egzekucja opłat wynikających z decyzji Przewodniczącego KRRiT doprowadzi przede wszystkim do powstania licznych szkód po stronie większości beneficjentów charytatywnej działalności skarżącej, która środki przeznaczone dla tych osób będzie musiała poświęcić na niesłuszne i co najmniej przedwcześnie egzekwowane opłaty koncesyjne.
Wnioskodawczyni stwierdziła, że z uwagi na to, iż jej głównym celem istnienia i działalności, poza sprawowaniem kultu religijnego, jest szeroko rozumiana dobroczynność i pomoc najbardziej potrzebującym, odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji tylko pośrednio doprowadzi do wyrządzenia znacznej szkody po stronie A. Bezpośrednio i najdotkliwiej wpłynie to natomiast na drastyczne pogorszenie sytuacji podmiotów korzystających z pomocy skarżącej, ponieważ A., nie dysponując żadnymi rezerwami, w przypadku egzekwowania tak wysokiej kwoty, zmuszona będzie do znaczącego ograniczenia działalności charytatywnej.