Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk (spr.), Sędziowie NSA Andrzej Kuba, Cezary Pryca, Protokolant Anna Tomaka, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. C. Spółki z o.o. w Ł. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 2491/05 w sprawie ze skargi P. C. Spółki z o.o. w Ł. na decyzję Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 lipca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia wsparcia finansowego postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę P. C. Sp. z o.o. w Ł. na pismo Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia wsparcia finansowego.
Z ustalonego przez Sąd I instancji stanu faktycznego wynika, że spółka złożyła do Ministra Gospodarki i Pracy wniosek o udzielenie wsparcia finansowego na podstawie ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. Nr 41, poz. 363 ze zm.). Pismem z dnia 6 czerwca 2005 r. organ poinformował stronę o negatywnym rozpatrzeniu wniosku. Spółka zwróciła się o ponowną analizę swojego wniosku, a Minister Gospodarki i Pracy zaskarżonym pismem z dnia 8 lipca 2005 r. podtrzymał "stanowisko dotyczące oceny i przyznanych punktów".
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżąca wniosła o uchylenie "decyzji" z dnia 8 lipca 2005 r. i poprzedzającej ją "decyzji" z dnia 6 czerwca 2005 r., podkreślając, że powyższe pisma należy traktować jako decyzje, ponieważ spełniają one wymogi przewidziane w art. 107 k.p.a. Brak w nich jedynie pouczenia o środkach zaskarżenia, co jednak nie przekreśla możliwości wniesienia skargi.
Sąd I instancji zgodził się ze skarżącą, że o charakterze danego aktu administracyjnego decyduje jego treść, a nie nazwa. Jednakże dla ustalenia, czy w konkretnej sprawie organ administracji podejmuje rozstrzygnięcie w formie decyzji niezbędne jest zbadanie, w jakiej formie może zapaść rozstrzygnięcie pozytywne dla strony. Jest ono, w przypadku braku odmiennych unormowań prawnych, wskazówką co do formy działania organu administracji.
Zgodnie z ustawą o finansowym wspieraniu inwestycji, właściwy minister do spraw gospodarki (obecnie Minister Gospodarki i Pracy) rozpatruje wniosek przedsiębiorcy o przyznanie takiego wsparcia. Podstawą do udzielenia wsparcia jest umowa zawierana przez Ministra z przedsiębiorcą. Oznacza to niemożność załatwienia wniosku skarżącej w formie wydania decyzji administracyjnej. Sąd nie zgodził się z poglądem skarżącej, że pismo Ministra informujące o przyczynach odmowy udzielenia wsparcia finansowego nowej inwestycji ma charakter decyzji. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że Minister Gospodarki i Pracy jedynie informuje przedsiębiorcę o przyczynach odmowy uwzględnienia wniosku. Nie jest to zatem decyzja w rozumieniu art. 104 k.p.a., a taka informacja nie jest równoznaczna z rozstrzygnięciem. Istnieje wprawdzie możliwość wystąpienia przez zainteresowanego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, ale nie uruchamia on "postępowania odwoławczego" w rozumieniu art. 127 § 3 k.p.a. Gdyby miały zastosowanie w sprawie przepisy procedury administracyjnej, to organ obowiązany byłyby do podjęcia jednego z przewidzianych w art. 138 k.p.a. rozstrzygnięć, na przykład uznając zarzuty wniosku za zasadne uchylić decyzję (tj. "informację") i rozstrzygnąć sprawę co do istoty. Sąd stwierdził też, że zaskarżone pisma nie mogą być uznane za akt lub czynność z zakresu administracji publicznej, o jakich mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.s.a. Akty i czynności określone w tym przepisie nie obejmują spraw, dla załatwienia których ustawodawca przewidział formę umowy, jako instytucji cywilnoprawnej. Na tej podstawie Sąd uznał skargę za niedopuszczalną.