Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa o wykładnię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2021 r., sygn. akt II GOK 4/18 w sprawie z odwołania A.B. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 28 sierpnia 2018 r. nr 330/2018 w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Cywilnej postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z 13 maja 2021 r., Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu odwołania A.B., (1) uchylił pkt 2. uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z 28 sierpnia 2018 r., nr 330/2018, w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Cywilnej w stosunku do A.B. i (2) umorzył postępowanie przed Krajową Radą Sądownictwa w powyższym zakresie.
Pismem z 6 września 2021 r. Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa zgłosił wniosek o wykładnię ww. wyroku.
Wskazał, że w pkt 2. ww. wyroku NSA umorzył postępowanie przed Krajową Radą Sądownictwa, wskazując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 39812 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 1805 ze zm.; dalej "k.p.c.") w związku z art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 389 ze zm.), nie przedstawiając praktycznie żadnego wywodu prawnego przemawiającego za zastosowaniem takiego rozwiązania, co uniemożliwiło poznanie argumentów i motywów, które doprowadziły NSA do przedstawionej konkluzji.
Przewodniczący KRS zaznaczył, że Rada nie stosuje przepisów k.p.c.
Z tych powodów KRS zwróciła się także o wskazanie podstawy prawnej umorzenia postępowania przed Radą.
Istotne wątpliwości Przewodniczącego KRS wzbudziło użyte w orzeczeniu sformułowanie o "umorzeniu postępowania przed Krajową Radą Sądownictwa", które - jego zdaniem - można odczytywać jako swego rodzaju wkroczenie przez NSA w kompetencje KRS, która jako konstytucyjny organ samodzielnie decyduje, czy dane postępowanie nominacyjne umorzyć czy też je kontynuować. Stwierdził, że umorzenie postępowania przed KRS ma istotne znaczenie dla dalszego toku postępowań nominacyjnych dot. obsadzenia wolnych stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym, bowiem wpływa na status uczestników tych postępowań. Wydane orzeczenie wzbudziło wątpliwości odnośnie do dalszego losu konkursu do Izby Cywilnej SN, toczącego się przed KRS, a w konsekwencji także niepewność uczestników tego postępowania odnośnie do ich przyszłości.
KRS, kierując się poczuciem odpowiedzialności za prawidłowe wykonywanie swoich konstytucyjnych zadań, wniosła o udzielenie wykładni i wskazanie podstawy prawnej umorzenia postępowania przed KRS oraz motywów przemawiających za takim rozstrzygnięciem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa o dokonanie wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2021 r. w sprawie sygn. akt II GOK 4/18 jako niezasadny podlega oddaleniu.