Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak po rozpoznaniu w dniu 08 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 09 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1473/10 w zakresie przywrócenia terminu w sprawie ze skargi E. J. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 16 kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w części określającej odsetki za zwłokę oraz odmowy stwierdzenia nieważności w części określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu - E. J. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego. W uzasadnieniu wskazano art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) i wyjaśniono, że profesjonalny pełnomocnik skarżącego w wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego został prawidłowo pouczony w jaki sposób należy dokonać wpisu sądowego oraz w jakim terminie. Wskazano, że mimo prawidłowo podanej sygnatury akt wpis sądowy został uiszczony na konto niewłaściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego, to fakt ten nie stanowi uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego.
W zażaleniu na powyższe postanowienie, J. J. jako uczestnik postępowania wniosła o jego uchylenie zarzucając mu naruszenie art. 86 § 1 p.p.s.a. poprzez niezastosowanie, podczas, gdy istniały przesłanki do jego zastosowania oraz art. 87 § 2 poprzez nieuprawdopodobnienie faktu naruszenia terminu bez winy pełnomocnika strony w sytuacji, gdy pełnomocnik dochował należytej staranności w przekazaniu i nadzorze nad pracownikiem dokonującym wpłaty.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Należy zauważyć, że strona i podejmowane przez nią czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym są ograniczone terminami procesowymi, które służyć mają zdyscyplinowaniu postępowania, potrzebie rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym czasie oraz stabilizacji już podjętego rozstrzygnięcia. Z treści art. 85 p.p.s.a. wynika, że czynności w postępowaniu sądowym podjęte przez stronę po upływie terminu są bezskuteczne. Aby uniknąć negatywnych następstw uchybienia terminowi strona może skorzystać z przewidzianej w art. 86 p.p.s.a. instytucji przywrócenia terminu. W myśl § 1 ww. przepisu jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jak wynika z kolejnych przepisów omawianej ustawy, wniosek o przywrócenie terminu składa się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). We wniosku strona powinna uprawdopodobnić, iż niedokonanie czynności w ustawowo zakreślonym terminie nie wynikało z jej winy (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela pogląd wyrażony przez Sąd pierwszej instancji, zgodnie z którym skarżący nie dochował ustawowego terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Wskazana przez stronę przyczyna uchybienia terminu, tzn przelew dokonany na konto niewłaściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego, stanowi uchybienie obowiązkowi należytego opłacenia pisma. Uchybienie temu obowiązkowi może polegać nie tylko na uiszczeniu opłaty sądowej w niewłaściwej wysokości, czy też po upływie przewidzianego w ustawie terminu, lecz również na uiszczeniu opłaty na niewłaściwy rachunek bankowy, to jest inny niż rachunek wojewódzkiego sądu administracyjnego, który jest właściwy do rozpoznania sprawy. Należy wskazać, iż zgodnie z art. 219 § 2 p.p.s.a. opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazany przepis wyraźnie wskazuje, że nie jest dopuszczalne skuteczne dokonywanie opłaty w innej formie, niż przewidziana w omawianym przepisie, a podnoszone przez skarżącego przyczyny uchybienia terminu nie miały charakteru nadzwyczajnego i były możliwe do usunięcia.
Podkreślić również należy, że nienależyte działanie pracownika nie może stanowić okoliczności uzasadniającej brak winy pełnomocnika w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu. Jest on bowiem odpowiedzialny za organizację pracy oraz zatrudnionych w nim pracowników, a więc ponosi odpowiedzialność za negatywne skutki ich działania.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny - na podstawie na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - orzekł jak w sentencji.