Dnia 25 maja 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia W. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 114/11 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi W. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 31 maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2001 r. postanawia: oddalić zażalenie.
1. Postanowieniem z 7 lutego 2011 r., I SA/Wr 114/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił W. C. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, w sprawie ze skargi skarżącego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z 31 maja 2010 r.
2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: skarżący we wniosku o przyznanie prawa pomocy, obejmujący częściowe zwolnienie go od kosztów sądowych wskazał, iż w związku z chorobą nie może pracować w posiadanym przez siebie gospodarstwie rolnym, o powierzchni 48 ha, które nie przynosi dochodów, a wszelkie niezbędne roboty zmuszony jest powierzać sąsiadom. Jest właścicielem mieszkania o powierzchni 78 m2, w którym zamieszkuje wspólnie z córką i małoletnim synem. Rodzina nie posiada żadnych przedmiotów o wartości przekraczającej 3000 euro, zaś dochód miesięczny skarżącego stanowi renta w kwocie 380 zł, otrzymywana z KRUS. Żaden z członków rodziny nie korzysta z pomocy społecznej. Toczą się przeciwko niemu postępowania egzekucyjne. W odrębnym piśmie sądowym podał, że miesięczne koszty utrzymania wynoszą ponad 730 zł, na co składają się opłaty za gaz - 450 zł, energię elektryczną - 150 zł, wodę - 100 zł, za wywóz śmieci - 30 zł. Ponadto skarżący wydaje 200 zł miesięcznie na leki. Sam ponosi koszt bieżących napraw zajmowanego mieszkania. Do wniosku o prawo pomocy skarżący załączył wyciągi z rachunku bankowego, za okres październik - listopad 2010 r., zgodnie z którymi, przedmiotowe konto w badanym okresie zostało zasilone kilkukrotnie, na łączną kwotę przekraczającą 15.500 zł. Wpłaty te były dokonywane przez samego skarżącego. Skarżący otrzymał również dwukrotnie kwotę 650 zł pod nieznanym tytułem, od spółki M. oraz rentę z KRUS w kwocie 402,58 zł miesięcznie. Wśród obciążeń konta znalazły się, obok licznych wypłat gotówki, wydatki na telewizję cyfrową, ubezpieczenie samochodu czy też zakup narożnika. Do akt sprawy skarżący załączył także zaświadczenie, że opłata miesięczna za przedszkole dla małoletniego syna wynosi 317,08 zł oraz trzy tytułu egzekucyjne na łączną kwotę przekraczającą 20.000 zł, a także pismo komornika sądowego wzywające go do zapłaty kwoty ponad 64.000 zł.
3. Postanowieniem z 21 grudnia 2010 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy, które wobec wniesienia sprzeciwu utraciło moc.
4. Uzasadniając podjęte rozstrzygniecie Sąd pierwszej instancji powołując się na art. 246 p.p.s.a. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) stwierdził, iż ciężar udowodnienia istnienia przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy, spoczywa na stronie wnoszącej o przyznanie prawa pomocy. Zdaniem Sądu pierwszej instancji skarżący nie przedstawił pełnej sytuacji majątkowej. Zachodzi również sprzeczność pomiędzy treścią wniosku a załączonymi do niego dokumentami. Ich analiza prowadzi do konstatacji, że skarżący dysponuje jeszcze innymi, nieujawnionymi, źródłami dochodu. Wątpliwości budzą niektóre wydatki skarżącego, które nie są niezbędne dla utrzymania rodziny. Jednocześnie za niewiarygodne Sąd pierwszej instancji uznał wyjaśnienia skarżącego, iż zakwestionowane wydatki są przeznaczane wyłącznie na utrzymanie studiującej córki i są finansowane ze środków pochodzących od byłej żony. Środki te były wpłacane wyłącznie przez skarżącego, a on sam w toku dotychczasowego postępowania nie informował, że córka otrzymuje alimenty. Skarżący nie wypowiedział się w ogóle w przedmiocie świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniego syna.