Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w Płocku w przedmiocie określenia właściwości miejscowej organu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Gostynina od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lipca 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 1512/12 w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta Gostynina na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Płocku z dnia 27 kwietnia 2012 r. nr KO-464/4100/129/12 w przedmiocie określenia właściwości miejscowej organu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 10 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1512/12, odrzucił skargę Burmistrza Miasta Gostynina na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Płocku z dnia 27 kwietnia 2012 r. w przedmiocie określenia właściwości miejscowej organu.

Z uzasadnienia postanowienia sądu pierwszej instancji wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze, wspomnianym na wstępie postanowieniem, uznało Wójta Gminy Gostynin za organ właściwy miejscowo do naliczania podatku od środków transportowych za 2012 r. dla I[...] sp. j. Organ orzekł na podstawie art. 19 § 1 pkt 6 i art. 19 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, z późn. zm.).

Burmistrz Miasta zaskarżył powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W ocenie sądu pierwszej instancji, skargę należało odrzucić stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.". Postanowienia wydane w trybie art. 19 § 2 w zw. z art. 19 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej nie są rozstrzygnięciami, o których jest mowa w art. 3 § 2 pkt 2 i 4 P.p.s.a. Na poparcie swojego stanowiska sąd wskazał na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2003 r. (sygn. akt III SA/62/03), w którym stwierdzono, że "jest to postępowanie wewnątrz - administracyjne; postępowanie to nie jest natomiast ani postępowaniem w sprawie administracyjnej (podatkowej), gdyż nie dotyczy rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej (podatkowej) w drodze decyzji administracyjnej (podatkowej), a dotyczy jedynie ustalenia właściwości organu do prowadzenia tego postępowania. Wydawane w postępowaniu dotyczącym rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego postanowienia, w związku z treścią art. 19 § 2 Ordynacji podatkowej , nie są postanowieniami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o NSA, gdyż nie są wydawane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie, ani też nie kończą postępowania administracyjnego, ani nie rozstrzygają sprawy co do meritum (istoty). Postanowienia te nie są także aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o NSA, gdyż jak to już wspomniano mającą charakter wewnątrz - administracyjny". Jak zaznaczył sąd pierwszej instancji przedstawiony powyżej pogląd zachowuje swoją aktualność na gruncie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Burmistrz Miasta nie zgodziwszy się z powyższym postanowieniem wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. Podniesiono w niej zarzut naruszenia art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., poprzez błędne zastosowanie i uznanie skargi za niedopuszczalną, a co za tym idzie - podlegającą odrzuceniu. W ocenie Burmistrza Miasta, sąd pierwszej instancji naruszył także art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a., poprzez jego niezastosowanie. Sąd pierwszej instancji błędnie bowiem nie zakwalifikował postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego, w przedmiocie rozstrzygnięcia sporu o właściwościowość, jako postanowienia kończącego postępowanie lub rozstrzygającego sprawę co do istoty. Zaskarżone postanowienie sądu naruszać miało ewentualnie art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Zdaniem Burmistrza Miasta - wbrew temu co stwierdził sąd pierwszej instancji - skoro rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego jest sprawą administracyjną, podlega ono kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 2 lub 4 P.p.s.a.

Strona 1/2