Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca) Sędzia del. WSA Alina Rzepecka po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi M. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 688/10 oddalającego skargę M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 7 lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku; 2. zwrócić M. B. z kasy Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych uiszczoną tytułem opłaty stałej od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
1. Wyrokiem z 28 stycznia 2011 r., I SA/Lu 688/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z 7 lipca 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.
2. Postanowieniem z 27 lutego 2013 r., II FSK 1899/11, Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne w sprawie ze skargi kasacyjnej M. B. od wyroku WSA w Lublinie z 28 stycznia 2011 r., I SA/Lu 688/10.
Jak wskazał NSA w uzasadnieniu powyższego postanowienia, wnioskiem z 12 lutego 2013 r. pełnomocnik skarżącej cofnął skargę kasacyjną. W tych okolicznościach Sąd, na podstawie art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej jako: "P.p.s.a.".), postanowił umorzyć postępowanie kasacyjne.
3. Od wskazanego w pkt 1 wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego skarżąca pismem z 26 stycznia 2015 r. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (dalej również jako "skarga"). W skardze nie zawarto wniosku o stwierdzenie niezgodności z prawem przedmiotowego wyroku. Orzeczenie zaskarżono w całości, zarzucając naruszenie prawa materialnego, tj.:
1) art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr poz. 60 ze zm.; dalej jako: "O.p.") w zw. z art. 23 ust 1 pkt 38 oraz art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 51 poz. 307 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2014 r. - poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że spadkobierca zbywający odpłatnie akcje nabyte w drodze spadku nie może uwzględnić kosztów uzyskania przychodów w postaci wydatków na ich nabycie poniesionych przez spadkodawcę, a co za tym idzie nie mają do niego zastosowania przepisy o sukcesji podatkowej;
2) art. 32 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 97 O.p. w zw. z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202 poz. 1956 ze zm.) - poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że zwolnienie z podatku akcji nabytych przed 1 stycznia 2004 r. nie ma zastosowania do akcji co prawda nabytych przez spadkodawcę w tym okresie, lecz spadkobranych po tej dacie.
Skarżąca wniosła o zasądzenie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
4. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku WSA w Lublinie z 28 stycznia 2011 r., I SA/Lu 688/10, nie spełnia wymagań określonych w art. 285e § 1 P.p.s.a. a zatem podlega odrzuceniu.