Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu w dniu 29 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D.L. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży w czerwcu 2011 r. na terytorium kraju niezarejestrowanych samochodów osobowych postanawia: zwolnić skarżącego od kosztów sądowych.
D.L., reprezentowany przez adwokata, wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży w czerwcu 2011 r. na terytorium kraju niezarejestrowanych samochodów osobowych
W odpowiedzi na wezwanie od uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 200 zł, skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych.
W motywach uzasadnienia tego wniosku podniósł, że odbywa karę w systemie dozoru elektronicznego i nie jest w stanie podjąć pracy. Nadto, w związku z decyzjami wydanymi przez organy podatkowe posiada zadłużenie wobec Skarbu Państwa, które od kilku lat podlega egzekucji komorniczej.
Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżący nie posiada żadnych nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych i innych praw majątkowych, wierzytelności oraz przedmiotów wartościowych.
Ponieważ treść ww. oświadczeń nie była wystarczająca do ustalenia rzeczywistych zdolności płatniczych skarżącego, wezwano jego pełnomocnika do przedłożenia dodatkowych dokumentów i informacji.
W odpowiedzi pełnomocnik wyjaśnił, że skarżący nie jest żonaty, nie posiada rachunku bankowego, wydatki jego gospodarstwa domowego w wysokości 2.380 zł w całości są finansowane przez E.B., która jest matką dziecka skarżącego. Skarżący w 2018 r. nie osiągnął żadnych dochodów i nie składał rocznego zeznania podatkowego. Mieszka w użyczonym przez E.B. lokalu, która w całości ponosi koszty jego utrzymania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 245 § 1- § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm. - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.") prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. W zakresie częściowym obejmuje zaś zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Z kolei przepis art. 246 § 1 P.p.s.a wskazuje przesłanki, na podstawie których następuje przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej. W zakresie częściowym, czyli takim o jakie wnioskuje skarżący, następuje ono gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2 art. 246 § 1 P.p.s.a.).
Oceniając sytuację finansową i majątkową przedstawioną przez skarżącego Sąd uznał, że w niniejszej sprawie zachodzą podstawy do zwolnienia go od kosztów sądowych. Z przedstawionych przez skarżącego oświadczeń wynika bowiem, że nie posiada on żądnego majątku, nie osiąga żadnego dochodu i pozostaje na utrzymaniu E.B. Nadto, odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego może utrudnić podjęcie zatrudnienia.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 4 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.