Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I.Ż. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
W złożonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na urzędowym formularzu wniosku z dnia 24 czerwca 2011 r. o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej, I.Ż. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]".
W uzasadnieniu podał, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i niepełnosprawnym synem, który cierpi na porażenie mózgowe i wymaga ciągłego leczenia oraz rehabilitacji. Wydatki z tym związane wynoszą około 400 - 500 zł miesięcznie. Skarżący jest emerytem, posiada orzeczenie o niepełnosprawności z powodu nadciśnienia oraz choroby kręgosłupa. Na zakup swoich lekarstw przeznacza ok. 100 zł miesięcznie. Jak podniósł, koszty turnusów rehabilitacyjnych zalecanych przez lekarzy specjalistów są wysokie, a najtańsze z nich wynoszą ok. 2.000 zł dla syna i ok. 1.000 zł dla wnioskodawcy. Wskazał również na konieczność zakupu sprzętu rehabilitacyjnego. Podał, że osiąga miesięczny dochód z tytułu emerytury w kwocie 1.263,85 zł, zaś syn otrzymuje rentę socjalną w wysokości 540,62 zł miesięcznie. Żona nie pracuje, otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad dzieckiem i zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 673 zł miesięcznie. Wnioskodawca posiada mieszkanie o pow. ok. 57m2. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą ok. 800 zł miesięcznie. Obciąża go pożyczka zaciągnięta w rodzinie w celu zamiany mieszkania w wysokości 11.000 zł.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 lipca 2011 r. do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca oświadczył, iż nie przedłoży odpisu orzeczenia organu administracji publicznej, na które w dniu 21 czerwca 2011 r. skierował skargę do sądu administracyjnego. Wskazał, że wysokość wydatków na rehabilitację i leczenie w bieżącym roku wyniosła ok. 2.400 zł. Oświadczył też, że nie przedłoży dokumentów potwierdzających wysokość tych wydatków, gdyż ich nie posiada. Wyjaśnił ponadto, że od udzielonej mu pożyczki nie zapłacono podatku od czynności cywilnoprawnych, a aktualnie do spłaty pozostało mu 10.000 zł. W 2011 r. oprócz wymienionych wyżej świadczeń socjalnych otrzymał również dwie zapomogi z "[...]" w łącznej kwocie ok. 800 zł.
Postanowieniem z dnia 22 lipca 2011 r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił przyznania prawa pomocy.
W sprzeciwie od powyższego postanowienia wnioskodawca zakwestionował stwierdzenie, iż nie wykazał w sposób wiarygodny, że poniesienie kosztów postępowania odbędzie się bez uszczerbku dla utrzymania jego rodziny. Wskazał, że obecnie odmówiono mu przyznania prawa pomocy, pomimo iż kilkanaście miesięcy wcześniej, pomimo lepszej sytuacji finansowej rodziny, Sąd przyznał mu tę pomoc.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W wyniku wniesienia przez skarżącego sprzeciwu przeciwko wskazanemu postanowieniu straciło ono moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym - art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a..