Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.W. na bezczynność Wójta Gminy O. w przedmiocie rozpoznania wniosku o umorzenie odsetek od naliczonej i niezapłaconej w terminie opłaty adiacenckiej postanawia odrzucić skargę. P O S T A N O W I E N I E Dnia 3 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokat w sprawie ze skargi W. W. na bezczynność Wójta Gminy O. w przedmiocie rozpoznania wniosku o umorzenie odsetek od naliczonej i niezapłaconej w terminie opłaty adiacenckiej postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 3 grudnia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym
Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2009 r.
na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. W.
na bezczynność Wójta Gminy O.
w przedmiocie rozpoznania wniosku o umorzenie odsetek od naliczonej i niezapłaconej w terminie opłaty adiacenckiej postanawia odrzucić skargę.
U Z A S A D N I E N I E
Pismem z dnia 29 czerwca 2009 r., którego treść doprecyzowana została w piśmie z dnia 12 października 2009 r. W. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wójta Gminy O. w przedmiocie rozpoznania jego wniosku o umorzenie odsetek od naliczonej i niezapłaconej w terminie opłaty adiacenckiej.
Powyższa skarga została wniesiona w związku z bezczynnością organu po uchyleniu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] uprzednio podjętego w tym przedmiocie postanowienia Wójta Gminy O. z [...] marca 2007 r. nr [...] i skierowaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Wezwaniem z dnia 16 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał W. W. do wyjaśnienia czy w związku z bezczynnością Wójta Gminy O. w przedmiocie rozpoznania ww. sprawy, skarżący wnosił w trybie art. 37 k.p.a. zażalenie na bezczynność Wójta do organu II instancji. W odpowiedzi na powyższe wezwanie, w piśmie z 24 listopada 2009 r., skarżący wskazał na wnoszone od kwietnia do listopada 2009 r. zażalenia, odwołania i skargi, których przedmiotem były bądź rozstrzygnięcia Wójta Gminy O. (w tym ww. postanowienie z dnia [...] marca 2007 r.) podejmowane na tle ponawianych przez skarżącego żądań umorzenia zaległej opłaty adiacenckiej, bądź zarzuty odnoszące się do niewłaściwych zdaniem strony działań Wójta w sprawie. Do pisma skarżący dołączył kopie ww. środków odwoławczych i skarg.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Skarga W. W. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 135, poz. 1270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 przywołanej ustawy, należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku skarg na bezczynność organu, polegającą na niezajęciu przez organ administracji stanowiska w sprawie w przypisanej prawem formie, np. decyzji czy postanowienia, wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie środka przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Zażalenie to jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.