Sprawa ze skargi na postanowienie Burmistrza Miasta P. w przedmiocie dopuszczenia dowodów w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wskutek skargi kasacyjnej Z. W. i J. W. od postanowienia WSA we Wrocławiu o odrzuceniu skargi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anetta Makowska - Hrycyk po rozpoznaniu w Wydziale I w dniu 19 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. i J. W. na postanowienie Burmistrza Miasta P. z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie dopuszczenia dowodów w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wskutek skargi kasacyjnej Z. W. i J. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 października 2018 r. o odrzuceniu skargi postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 8 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę Z. W. i J. W. na postanowienie Burmistrza Miasta P. z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie dopuszczenia dowodów w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Podstawą odrzucenia skargi było przyjęcie przez Sąd, że zaskarżony akt nie mieści się w zakresie przedmiotowym kontroli sprawowanej przez sąd administracyjny.

Odpis ww. postanowienia Sądu wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o sposobie i terminie jego zaskarżenia, został doręczony skarżącym, odpowiednio w dniu 29 października 2018 r. J. W., w dniu 6 listopada 2018 r. Z. W.

Skarżący Z. W. i J. W. sporządzonym i podpisanym przez siebie pismem wniesionym w dniu 6 listopada 2018 r., wywiedli skargę kasacyjną od ww. postanowienia Sądu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.

Skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302; dalej: p.p.s.a.), od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Skarga kasacyjna, o czym stanowi przepis art. 175 § 1 i § 3 p.p.s.a., powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, ewentualnie w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami przez doradcę podatkowego.

Z przytoczonej treści art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a. wynika wymóg sporządzenia skargi kasacyjnej w imieniu strony skarżącej przez uprawniony do tego podmiot (profesjonalnego pełnomocnika). Spełnienie tego warunku należy bowiem do jednej z przesłanek dopuszczalności skargi kasacyjnej. Dodać też trzeba, że niesporządzenie skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika nie stanowi braku formalnego, podlegającego uzupełnieniu w drodze art. 49 § 1 p.p.s.a.

Zgodnie natomiast z art. 178 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną.

W niniejszej sprawie, skarżący Z. W. i J. W., pomimo wyraźnego pouczenia o konieczności sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika, sporządzili i podpisali ją osobiście, co oznacza, że skarżący nie spełnili ustawowego wymogu określonego w art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a.

W tak ukształtowanych okolicznościach faktycznych sprawy uznać więc należało, że rzeczona skarga kasacyjna jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 178 p.p.s.a, postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1