Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 r. z urzędu postanawia s p r o s t o w a ć wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2007 roku (sygn. akt I SA/Wr 46/07) w ten sposób, że w wersie 14 komparycji wyroku powołany numer zaskarżonej decyzji: "[...]" zastąpić numerem: "[...]".
Przedmiotem skargi była decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w sprawie określenia I. H. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 roku w wysokości [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w wyniku ponownie przeprowadzonego przez organ odwoławczy postępowania na skutek uchylenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu decyzji tego organu z dnia [...] (nr [...]). W wyroku z dnia 20.12.2005 r. Sąd stwierdził, iż organy skarbowe nie zgromadziły w całości materiału niezbędnego do rozstrzygnięcia sprawy i w konsekwencji przekroczyły zasadę swobodnej oceny dowodów (sygn. akt I SA/Wr 735/04).
W ponownie prowadzonym postępowaniu organ odwoławczy zlecił Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej we W. przeprowadzenie postępowania uzupełniającego, mającego na celu zgromadzenie materiału dowodowego, potwierdzającego okoliczność "przepisywania" faktur, dotyczących nabycia złomu, na podstawie których odliczenia podatku naliczonego dokonał I. H..
Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, uzupełnionego przez organ pierwszej instancji, Dyrektor Izby Skarbowej, we wskazanej na wstępie decyzji z dnia [...] stwierdził, że otrzymane od M. D. faktury VAT na nabycie złomu, ujęte przez I. H. w ewidencji prowadzonej dla podatku od towarów i usług oraz uwzględnione w rozliczeniu miesięcznym podatku, nie dają prawa do obniżenia podatku należnego, albowiem nie potwierdzają faktycznego nabycia towarów. Uzasadnił organ, że M. D. miał dokonywać zakupu złomu od podmiotów, które - jak wykazały kontrole krzyżowe - faktycznie nie prowadziły obrotu złomem, lecz wystawiały tzw. "puste faktury" dotyczące fikcyjnych transakcji. Treść faktur, dotycząca przedmiotu sprzedaży, była przepisywana przez kolejne podmioty, uczestniczące w takim procederze. Również M. D., wystawiając faktury na rzecz I. H., ujął w ich treści złom metali w ilości i asortymencie "przepisanym" z faktur otrzymanych od rzekomych dostawców. Uznał przeto organ odwoławczy, że do faktur tych ma zastosowanie przepis § 50 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.), zaś odliczenie podatku przez I. H. nastąpiło z naruszeniem art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).
Ustosunkowując się do zarzutu przedawnienia zobowiązania podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w sprawie doszło do zawieszenia biegu przedawnienia, albowiem I. H. złożył w dniu [...] właściwemu organowi podatkowemu wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego, który obejmował także należność podatkową w podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 r. Postępowanie w przedmiocie restrukturyzacji, ze względu na sporny charakter należności, postanowieniem z dnia [...] zostało zawieszone i nie zostało podjęte do obecnej chwili. W tych okolicznościach znajduje zatem zastosowanie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o restrukturyzacji", wskazujący na zawieszenie przedawnienia należności objętych restrukturyzacją.