Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej we W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca) Asesor WSA Marta Samiczek Protokolant Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi H. i W. J. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

Skarżący małżonkowie H. D. - J. i W.J. złożyli do Urzędu Skarbowego W.-K. wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 200Ir. w wysokości [...]. Wniosek uzasadnili mylnym zakwalifikowaniem przez pracodawcę - Sąd Rejonowy w B. zwrotu kosztów dojazdu do pracy w miesiącach od sierpnia do października 200Ir. w kwocie [...] jako przychodu skarżącego, który wykonuje zawód sędziego i pobrania w związku z tym zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Do wniosku podatnicy załączyli korektę zeznania podatkowego za 200Ir. w której wykazali nadpłatę w podatku w kwocie [...]. W korekcie tej skarżący odliczył od swego przychodu kwotę [...] wpłaconą przez Sąd Rejonowy w B. jako zwrot kosztów dojazdu do pracy w miesiącach sierpień-październik 200 Ir.

Urząd Skarbowy W.-K. po rozpatrzeniu powyższego wniosku decyzją z dnia [...] Nr [...] odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 200Ir. Organ ten wskazał na przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 199Ir. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w świetle którego opodatkowaniem podatkiem dochodowym polegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem wymienionych w art. 21 i 52. Wszelkie zatem dochody podatnika nie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu. Skoro w obowiązującym stanie prawnym zwrócone skarżącemu na podstawie ustawy o ustroju sądów powszechnych kwoty z tytułu przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy nie zostały wymienione w art. 2 li 52 stanowią więc zdaniem organu podatkowego I instancji przychód podatnika określony w art. 12 ust. 1 ustawy podlegający opodatkowaniu na tych samych zasadach co wynagrodzenie ze stosunku służbowego.

Decyzja powyższa została przez podatników zaskarżona do Izby Skarbowej we W. W odwołaniu odwołujący się zarzucili błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że koszty dojazdu sędziego do miejsca zatrudnienia stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rażące naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 75 § 1 ustawy o ustroju sądów powszechnych z dnia 20 czerwca 1985r. oraz niewłaściwą wykładnię i niezastosowanie art. 95 § 3 ustawy o ustroju sądów powszechnych z dnia 27 lipca 200Ir.

Izba Skarbowa we W. po ponownym rozpatrzeniu sprawy i zarzutów odwołania decyzją z dnia [...] Nr [...] utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy w pełni podzielając stanowisko zaprezentowane przez organ I instancji.

Decyzja organu odwoławczego stała się przedmiotem skargi wniesionej przez podatników do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze podniesiono zarzut naruszenia prawa materialnego przez niewłaściwa interpretacje art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polegająca na przyjęciu, że koszty dojazdu sędziego do miejsca zatrudnienia stanowią przychód oraz rażące naruszenie art. 75 § 2 ustawy o ustroju sądów powszechnych z dnia 20 czerwca 1985r. oraz niewłaściwą wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 95 § 3 ustawy o ustroju sądów powszechnych z dnia 27 lipca 2001r., naruszenie zasady jawności i jasności prawa wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP.

Izba Skarbowa we W. w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie z przyczyn podniesionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Na rozprawie która odbyła się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we W. w dniu [...] skarżący W.J. cofnął skargę, zaś skarżąca H.J. cofnęła skargę pismem procesowym z dnia [...].

Skarżący cofnęli skargę z uwagi iż Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z dnia [...]Nr [...] uchylił decyzję Izby Skarbowej z dnia [...]. Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego W.-K. z dnia [...] nr [...]i stwierdził nadpłatę w podatku dochodowym od osób fizycznych za 200Ir. w kwocie [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w związku ze skutecznym cofnięciem przez skarżących skargi umorzył postępowanie sądowe zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270).

Strona 1/1