Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska po rozpoznaniu w dniu 4 września 2017 r. zażalenia skarżącej z dnia 8 sierpnia 2017 r. na postanowienie z dnia 24 lipca 2017 r. w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi R.O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 lipca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy. Na wskazane postanowienie strona wniosła zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy (§1). W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (§2).
Treść wskazanych regulacji nie pozostawia wątpliwości, że od postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych wydanych w wyniku rozpoznania sprzeciwu od orzeczenia referendarza sądowego nie przysługuje żaden środek zaskarżenia. Postanowienie Sądu z dnia 24 lipca 2017 r. zatem prawomocne.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 197 § 2 w zw. z art. 178 p.p.s.a.