Starszy referendarz sądowy - Katarzyna Pakuła-Getka Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2018r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2015r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego K. P. kwotę 120,00 (sto dwadzieścia) złotych oraz kwotę 27,60 złotych (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23 % podatku VAT, łącznie kwotę 147,60 złotych (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2015r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2015r. nr [...] oddalił skargę.
Postanowieniem z dnia 10 maja 2017r. starszy referendarz sądowy przyznał W. M. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] pismem z dnia [...] lipca 2017r. wyznaczyła na pełnomocnika skarżącego radcę prawnego K. P.
Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2017r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W dniu 17 sierpnia 2017r. (data stempla pocztowego) pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną od ww. wyroku. W dniu 28 sierpnia 2017r.
(data stempla pocztowego) złożył zaś zażalenie na postanowienie Sądu z dnia
4 sierpnia 2017r. W zażaleniu tym radca prawny K. P. wniósł także o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały uiszczone w całości, ani w części.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 12 stycznia 2018r. sygn. akt I OZ 1906/17 oddalił zażalenie W. M. na wskazane wyżej postanowienie Sądu z dnia 4 sierpnia 2017r.
W niniejszej sprawie zważono, co następuje :
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 t.j.) powoływanej dalej jako P.p.s.a. wyznaczony adwokat, radcy prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego określa obecnie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U.
z 2016 r. poz. 1715 t.j.).
W niniejszej sprawie pełnomocnik w imieniu skarżącego złożył zażalenie w dniu 28 sierpnia 2017r. (data stempla biura podawczego), a zatem w sprawie zastosowanie będą miały przepisy ww. rozporządzenia.
Stosownie do treści § 21 ust. 1 pkt 2 lit d) rozporządzenia opłata w postępowaniu zażaleniowym przed sądem administracyjnym wynosi 120 zł.
Zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o których mowa w ust. 1 i 2, sąd podwyższa o kwotę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towaru i usług. Ponadto, stosownie do § 3 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.
W niniejszej sprawie pełnomocnik z urzędu złożył zażalenie w imieniu skarżącego na postanowienie Sądu z dnia 4 sierpnia 2017r. i w zażaleniu tym zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały uiszczone w całości, ani w części.
Wobec powyższego uznano, że należy przyznać pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie za postępowanie zażaleniowe w wysokości 120,00 złotych podwyższone o kwotę 27,60 złotych, stanowiącą stawkę 23 % podatku od towarów i usług, co łącznie stanowi kwotę 147, 60 złotych.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 związku z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. d ww. rozporządzenia orzeczono jak w sentencji.