Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Aneta Żak po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B.G. i M.G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Wyrokiem z 7 listopada 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę skarżących B.G. i M.G. na decyzję Wojewody [...] z [...] października 2013 r. uchylającą decyzję Starosty [...] z [...] kwietnia 2013 r. o ustaleniu odszkodowania na rzecz skarżących za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oraz przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji
Skargę kasacyjną od tego wyroku wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych wniósł M.G.. Skarżący wskazał, że jest emerytem utrzymującym się ze świadczenia w wysokości [...] i pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną, której jedynym źródłem dochodów jest zasiłek rehabilitacyjny w wysokości [...]. Wnioskodawca oświadczył, że oprócz domu o pow. ok. [...] oraz działki [...] nie posiada innego majątku. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że skarżący mieszka w [...] drewnianym budynku, wymagającym natychmiastowego remontu, na którego przeprowadzenie jednakże skarżący nie posiada środków. Od 2010 r. do października 2014 r. wnioskodawca był osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, jak podał, utrzymywał się z zasiłku rehabilitacyjnego żony oraz dzięki wsparciu bliskich. Skarżący wyjaśnił, że emeryturę pobiera dopiero od listopada 2014 r., zaś z otrzymywanych środków w pierwszej kolejności spłacił długi, jakie zaciągnął u osób prywatnych na wydatki na utrzymanie się przed listopadem 2014 r. Skarżący oświadczył, że nie posiada majątku, który mógłby spieniężyć w celu ponoszenia kosztów związanych z toczącym się od wielu lat postępowaniem w sprawie ustalenia odszkodowania. Z powodu braku środków finansowych wnioskodawca ustanowił pełnomocnika procesowego reprezentującego skarżącego w postępowaniu sądowym dopiero w związku z potrzebą wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z 7 listopada 2014 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że leczy się na ciśnienie, zaś jego żona będzie w najbliższym czasie leczona operacyjnie. Ze względu na stan zdrowia skarżący wydaje kwotę [...] miesięcznie na leki, na opał w sezonie grzewczym ponosi wydatek w wysokości ok. [...]. Do innych stałych obciążeń strona zaliczyła wydatki na prąd ([...]), kanalizację ([...]), gaz ([...] miesięcznie), podatki ([...] rocznie).
Mając powyższe na uwadze należało zważyć, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Ustalenia przyjęte na podstawie oświadczeń skarżącego złożonych w rozpoznawanym wniosku o prawo pomocy nie dają podstawy do uznania, że skarżący wykazał, iż poniesienie przez niego kosztów sądowych związanych z wszczętym postępowaniem kasacyjnym wiązać się będzie z uszczerbkiem, o którym stanowi powołany powyżej przepis. W skardze kasacyjnej oraz rozpoznawanym wniosku o prawo pomocy skarżący złożył oświadczenia, z których wynika, że koszty generowane przez jego gospodarstwo domowe prowadzone wspólnie z żoną pokrywa z dochodów własnych i małżonki, uzyskiwanych w łącznej wysokości ok. [...] miesięcznie (brutto). W ramach wydatków na utrzymanie konieczne skarżący przeznacza miesięcznie kwotę ok. [...] na zakup leków, wydatki na prąd, gaz i kanalizację, w sezonie grzewczym jego budżet domowy obciążają dodatkowo wydatki na zakup opału, sięgające wg deklaracji strony kwoty ok. [...]. Z wyjaśnień skarżącego wynika przy tym, że przez szereg lat (tj. od 2010 r. do października 2014 r.) nie posiadał on żadnych własnych źródeł dochodów, zaś wydatki te pokrywał z zasiłku rehabilitacyjnego żony oraz dzięki wsparciu osób bliskich. W nawiązaniu zatem do oświadczeń skarżącego, iż stałe źródło dochodów (emeryturę) posiada on dopiero od listopada 2014 r. i niespełna trzymiesięczny okres uprawniający do pobierania tego świadczenia w wysokości [...] brutto okazał się wystarczający do uregulowania wszystkich zobowiązań zaciągniętych przez stronę u osób prywatnych, mając ponadto wzgląd na przyjęcie przez skarżącego możliwości wygospodarowania obecnie środków na wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego - prof. dr hab. S.P., ustanowionego z wyboru, wskazać należy na ich niską wiarygodność. W nawiązaniu do złożonych przez stronę oświadczeń uprawnione jest bowiem stwierdzenie, że kondycja finansowa skarżącego nie jest tak niekorzystna, jak by wynikać miało ze złożonych przez stronę deklaracji i że przedstawiając swoją sytuację finansową skarżący bądź to nie ujawnił wszystkich źródeł dochodów, bądź zawyżył kwotę ponoszonych wydatków. Referendarz sądowy rozpoznający złożony wniosek odstąpił jednakże od wzywania skarżącego do przedstawienia w trybie art. 255 p.p.s.a. dodatkowych materiałów źródłowych (np. wyciągów z wszystkich posiadanych przez skarżącego oraz jego małżonkę rachunków i lokat bankowych, odpisów zeznań podatkowych, umów zawartych pożyczek) uznając, że wyjaśnienia przedstawione przez skarżącego w rozpoznawanym wniosku są wystarczające do przyjęcia, iż poniesienie przez wnioskodawcę kosztów sądowych związanych z wniesieniem skargi kasacyjnej nie spowoduje uszczerbku w jego utrzymaniu koniecznym.