Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska po rozpoznaniu w dniu 17 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. C. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. P. na postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia od udziału w sprawie postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego P. C. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia
28 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 210/17, odrzucił skargę A. P. na postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wyłączenia od udziału w sprawie.
W dniu [...] lipca 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła, sporządzona przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącej, opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. W piśmie z dnia [...] lipca 2017 r. pełnomocnik wniósł jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone w całości, ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej jako: "P.p.s.a", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. W myśl art. 258 § 4 P.p.s.a czynności, o których mowa w § 2 art. 258 P.p.s.a, może w szczególnie uzasadnionych przypadkach wykonywać sąd.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1715), dalej jako: "rozporządzenie", które weszło w życie w dniu 2 listopada 2016 r.
Stosownie do § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki radcy prawnego. Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w myśl § 3 rozporządzenia, zawiera oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części. W myśl z § 4 ust. 1 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Stosownie do § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik wniósł o przyznanie wynagrodzenia z tytułu sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 28 lutego 2017 r. Złożony wniosek zawiera oświadczenie, o którym mowa w § 3 powołanego rozporządzenia.
Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, opłaty za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynoszą 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam radca prawny - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi natomiast 240 zł (§ 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia).
Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie za dokonaną czynność w wysokości 120 zł (według stawki określonej w § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia) podwyższone o stosowną stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
Wobec powyższego Sąd, w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 w zw. z art. 258 § 4 P.p.s.a, postanowił jak w sentencji.