Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi P. K. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzania nieważności decyzji postanawia: odmówić przyznania P. K. prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W związku ze złożoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargą w toku postępowania sądowego P. K. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego. W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu wnioskodawca wyjaśnił, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i [...] dzieci. Źródłem utrzymania rodziny jest dochód z tytułu najmu w wysokości [...] zł oraz wynagrodzenie z pracy żony w wysokości [...] zł. Ponadto wnioskodawca ujawnił, że posiada majątek w postaci mieszkania o powierzchni [...] m2, oraz nieruchomość [...] o powierzchni [...] ha, jak również jest właścicielem [...] w T.. W wniosku skarżący wyjaśnił, że nie jest w stanie samodzielnie pokryć kosztów ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Po opłaceniu opłat stałych na życie pozostaje rodzinie kwota około [...] zł.
Rozpoznając wniosek P. K. na wstępie należy zauważyć, że stosownie do treści przepisu art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) dalej jako p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym (o co wnioskuje P. K.) obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).
Odnosząc powyższe do opisanej przez skarżącego sytuacji majątkowej należało uznać, że nie daje ona podstaw do uwzględnienia złożonego przez niego wniosku. W pierwszej kolejności zauważyć należy, prawo pomocy z założenia ma gwarantować pomoc finansową ze strony Państwa dla osób, które pozostają w szczególnie trudnej sytuacji majątkowej. Analiza złożonego oświadczenia majątkowego wskazuje na to, że zarówno wnioskodawca jak i jego rodzina mają zabezpieczone potrzeby bytowe, jak również dysponują regularnymi środkami z tytułu wynagrodzenia i dochodu z najmu. Z nadesłanej do akt sądowych dokumentacji w tym z nadesłanej historii rachunku bankowego (k- 106 do 110) wynika, że skarżący mimo ponoszonych wydatków zachowuje płynność finansową. W ocenie referendarza sądowego nawet przy uwzględnieniu wykazanych przez stronę wydatków związanych z codziennym utrzymaniem, oraz ujawnionych obciążeń finansowych (koszty zakupu [...], koszty utrzymania [...] itd.) brak jest obiektywnych podstaw do przyjęcia, że przy ujawnionym łącznym miesięcznym dochodzie [...] rodziny --ponad [...] zł, nie może on zostać uznany za osobę ubogą.
Powyższe zadecydowało zatem o odmowie przyznania prawa pomocy w żądanym przez stronę zakresie.
Mając na uwadze dokonane ustalenia na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.