Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska (spr.) Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Mirosław Gdesz Protokolant Ewa Szymańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Z. K. na uchwałę Rady Miejskiej w T. z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej postanawia: umorzyć postępowania sądowe.
Z. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę, poprzedzoną wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, na uchwałę Rady Gminy T. z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w sprawie ustalenia stawki opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału.
Skarżący zarzucił tej uchwale istotne naruszenie przepisów prawa, tj. art. 40 ustawy o samorządzie terytorialnym oraz art. 94 Konstytucji, polegające na uchwaleniu zaskarżonej uchwały na podstawie nieważnej delegacji ustawowej. W ocenie skarżącego uchwała została podjęta w oparciu o uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny ex tunc z Konstytucją art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, co skutkuje tym, że uchwała ta została wydana bez ważnej podstawy prawnej. Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności tej uchwały.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że uchwała z [...] lutego 2003 r. określająca maksymalną wysokość stawki opłaty adiacenckiej została wydana bez ważnej podstawy prawnej i jako taka jest nieważna. Podstawę wydania uchwały stanowił art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wyrokiem z 2 kwietnia 2007 r. (sygn. SK 19/06) Trybunał Konstytucyjny orzekł, że powołany przepis w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 lutego 2000 r. do dnia 21 września 2004 r. , a więc do wejścia w życie nowelizacji wprowadzającej art. 98a, jest niezgodny z Konstytucją. W związku z uznaniem za niekonstytucyjny przepisu stanowiącego delegację do wydania przez organ samorządu terytorialnego aktu prawa miejscowego, uchwała wydana na podstawie niekonkonstytucyjnego przepisu jest nieważna. O takim skutku orzeczenia TK przesądza art. 4 Konstytucji. Pogląd ten ma oparcie w ustalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego. Powołany wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie zawiera żadnego zastrzeżenia, które pozwalałoby przyjąć, że nie wywołał on skutków ex tunc. W świetle tego wyroku art. 98 ust. 4 utracił moc od dnia wprowadzenia przedmiotowej regulacji (15 lutego 2000 r.) i już w dacie wydawania zaskarżonej uchwały była ona pozbawiona podstawy prawnej.
Wykazując swój interes prawny skarżący powołał się na decyzję Burmistrza T. z [...] czerwca 2008 r. w przedmiocie ustalenia na wnioskodawcę opłaty adiacenckiej wynikającej z podziału nieruchomości, której jest współwłaścicielem. Decyzja ta została wydana na podstawie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz przedmiotowej uchwały.
Jakkolwiek uchwała ta została uchylona przez uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] czerwca 2009 r., żądanie wnioskodawcy nie zostało przez organ spełnione. Żądanie to bowiem obejmuje usunięcie stanu niezgodności z prawem, co może nastąpić wyłącznie poprzez stwierdzenie nieważności uchwały z [...] lutego 2003 r. Żądanie to nie obejmuje zaś uchylenia przedmiotowej uchwały.
Skarżący powołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 października 2004 r. sygn. OSK 765/04, w którym Sąd ten stwierdził, że "nawet uchylona uchwała może być unieważniona już od momentu jej podjęcia, jeżeli była sprzeczna z prawem, a przed uchyleniem wywołała jakiś skutek". Uchylona uchwała bez wątpienia wywołała skutki, bowiem stanowiła podstawę wydania powołanej decyzji Burmistrza T. Zgodnie zatem z cytowanym orzeczeniem NSA, nawet uchylenie zaskarżonej uchwały przed dniem wniesienia niniejszej skargi nie może stanowić podstawy do umorzenia niniejszego postępowania.