Referendarz sądowy Grzegorz Antas Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi A. S. i K. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [....] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego postanawia: 1. przyznać prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w [...], 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałej części.
Po doręczeniu odpisu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2011 r. wraz z uzasadnieniem skarżąca A. S. wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W uzasadnieniu złożonego wniosku oraz w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, zawartym w urzędowym formularzu PPF, wnioskodawczyni podała, że ze względu na trudną sytuację majątkową nie posiada środków finansowych niezbędnych do prowadzenia postępowania kasacyjnego. Skarżąca wskazała, że z informacji uzyskanych w kancelariach adwokackich wynika, że sporządzenie skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 8 listopada 2011 r. wielokrotnie przekracza jej dochody. Jak wynika z oświadczenia, wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wraz z mężem i matką (ur. 1923 r.). Na dochody gospodarstwa domowego składają się: świadczenie emerytalne wnioskodawczyni ([...] zł brutto), środki z umowy zlecenia męża ([...] zł brutto) oraz świadczenie emerytalne matki skarżącej wraz z dodatkami ([...] zł). Wydatki stałe gospodarstwa domowego, jak podano we wniosku, odnoszą się do opłat za czynsz ([...] zł), gaz ([...] zł), energię elektryczną ([...] zł), leki, badania lekarskie i środki pielęgnacyjne ([...] zł). Skarżąca wyjaśniła jednocześnie, że ponosi częściowe koszty utrzymania chorego syna przebywającego w domu pomocy społecznej w wysokości około [...] zł (miesięcznie). Składająca wniosek nie posiada oszczędności.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważyć należało, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), natomiast zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Mając na uwadze przywołane wyżej warunki rozpoznania wniosku o prawo pomocy, uznać trzeba, że skarżąca wykazała, że znajduje się w sytuacji, która uzasadnia uwzględnienie złożonego wniosku w zakresie częściowym (w części dotyczącej ustanowienia adwokata).
Przyjęte w sprawie ustalenia wskazują, że możliwości finansowe skarżącej, mając na uwadze złożone wyjaśnienia, są ograniczone wobec nie tyle niskich dochodów gospodarstwa domowego, co szczególnej sytuacji, w jakiej znajduje się wnioskodawczyni, wynikającej z konieczności ponoszenia wyższych niż przeciętne wydatków na utrzymanie. Okoliczności przedstawione we wniosku odnoszące się do syna i matki skarżącej uprawdopodabniają bowiem, że skarżąca musi się liczyć ze zwiększonymi nakładami finansowymi na te osoby, jak też musi brać pod uwagę potrzebę dysponowania określonymi środkami pieniężnymi, które w sytuacji nagłej będą mogły zostać niezwłocznie uruchomione celem realizowania odpowiedniej opieki nad osobami alimentowanymi. Koszty ustanowienia we własnym zakresie profesjonalnego pełnomocnika są na tyle duże, że w różnicy deklarowanych dochodów i wydatków gospodarstwa domowego nie można znaleźć źródła pokrycia tego koniecznego, mając na uwadze zakończone postępowanie sądowe przed Sądem I instancji, zobowiązania.
Uzyskiwane przez skarżącą dochody pozwalają wprawdzie zakwalifikować sytuację wskazaną przez składającą wniosek jako odpowiadającą normie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., niemniej nie dają podstawy do formułowania stanowiska, zgodnie z którym wnioskodawczyni nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy). Jest tak chociażby z tego względu, że na możliwość uiszczenia opłat sądowych w prowadzonej sprawie wskazuje fakt dotychczasowego wywiązywania się przez skarżącą z tego rodzaju obowiązku w toku postępowania przed Sądem I instancji (wpis od skargi - 200 zł opłacony solidarnie z K. R.; opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku - 100 zł). Mając na uwadze, że wobec zamierzonego zaskarżenia wyroku Sądu I instancji skarżąca będzie zobowiązana do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej, którego wysokość według przepisów regulujących tę kwestię nie przekracza kwoty dotychczas uiszczonych jednorazowo opłat sądowych, przyjąć trzeba, iż możliwość partycypowania w kosztach postępowania kasacyjnego w określonej wyżej formie (w tym przypadku jednorazowego uiszczenia kwoty 100 zł) nie będzie naruszać art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.