Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku radcy prawnego B.N. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi P.Z. na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do zawarcia umowy najmu lokalu postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego B.N. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 146,40 (sto czterdzieści sześć 40/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 120,00 (sto dwadzieścia) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1168/09 odrzucił skargę P.Z. na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do zawarcia umowy najmu lokalu, zasądzając jednocześnie na rzecz wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącego koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu 29 marca 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna od postanowienia z dnia 12 lutego 2010 r. Jednocześnie wyznaczony z urzędu pełnomocnik wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 20 maja 2010 r., sygn. akt I OSK 770/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wskazując, że wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu udzielonej pomocy prawnej rozpoznaje Wojewódzki Sąd Administracyjny.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
W myśl § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził i wniósł skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 12 lutego 2010 r. W sprawie zaistniały zatem przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku.
W świetle powyższego w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.