Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 9 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku radcy prawnego M.K. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M.K. prowadzącej Kancelarię Radcy Prawnego w W., ul. [...] tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 146,40 (sto czterdzieści sześć 40/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 120,00 (sto dwadzieścia) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1151/07 oddalił skargę W.K. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania.
Z kolei postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2008 r. referendarz sądowy przyznał W.K. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego z urzędu. Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. na pełnomocnika skarżącego wyznaczony został radca prawny M.K.
W dniu 12 stycznia 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna W.K. od wyroku dnia 14 listopada 2007 r. Jednocześnie wyznaczony z urzędu pełnomocnik wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone.
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, a następnie postanowieniem z dnia 3 września 2009 r. Sąd odrzucił przedmiotową skargę kasacyjną.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
W myśl § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stosownie ponadto do § 16 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził i wniósł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 14 listopada 2007 r., wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zawiera ponadto oświadczenie, o którym mowa w § 16 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. W tej sytuacji uznać należy, że w sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku.
W świetle powyższego w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.